Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób sądzi, że papier ścierny o wysokiej gradacji, takiej jak P2500, poradzi sobie z bardzo trudnymi zabrudzeniami, korozją czy nawet grubymi zaciekami lakierniczymi, ale to błędne podejście techniczne. Jeśli mamy do czynienia z małymi ogniskami korozji, to użycie tak drobnej gradacji jest po prostu nieskuteczne – tam potrzebny jest grubszy papier, często zaczyna się od P80, P120 lub P180, żeby najpierw usunąć rdzę i dopiero potem wygładzać powierzchnię drobniejszymi gradacjami. Uważam, że to typowy błąd początkujących: wydaje się, że drobniejszym papierem zrobimy delikatniej, ale na rdzy taka gradacja praktycznie nic nie ruszy. Zanieczyszczenia asfaltem to z kolei zupełnie inna bajka – najlepsze są tu specjalne środki chemiczne do usuwania smoły i asfaltu, a nie ścieranie papierem, zwłaszcza tak drobnym. Próba usuwania twardego asfaltu P2500 może tylko niepotrzebnie zmatowić lakier, zamiast faktycznie oczyścić powierzchnię. Duże zacieki lakiernicze również wymagają agresywniejszych narzędzi: grubszy papier (np. P800–P1200), czasem nożyk lakierniczy albo bloczek szlifierski, dopiero na końcu szlifuje się drobniejszym, żeby wygładzić ślady po wcześniejszej obróbce. Z mojej praktyki wynika, że praca P2500 na poważnych defektach to strata czasu i materiału – efektu nie będzie, a można tylko rozciągnąć problem na większą powierzchnię. Generalnie, każda gradacja papieru ściernego ma swoje konkretne zadanie i nie warto stosować P2500 do ciężkich prac naprawczych, bo nie taki jest jego cel. Najlepiej pamiętać o zasadzie: im większe uszkodzenie, tym niższa gradacja na początku, a P2500 zostawiamy do końcowej kosmetyki lakieru.