Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Często można spotkać się z przekonaniem, że papier ścierny widoczny na zdjęciu nadaje się do wszystkich rodzajów szlifowania – zarówno ręcznego na sucho, jak i maszynowego czy nawet maszynowego na mokro. Takie myślenie bierze się zwykle z niewiedzy na temat specyfikacji i zastosowań różnych rodzajów papierów ściernych. W praktyce jednak papier wodny, jak ten przedstawiony na ilustracji, został stworzony z myślą o ręcznym szlifowaniu na mokro, przede wszystkim dlatego, że jego podkład jest odporny na wodę, a ziarno nie odkleja się pod wpływem wilgoci. Próba użycia go na sucho prowadzi do szybszego zapychania się powierzchni i gorszego efektu. Z kolei do pracy maszynowej wykorzystuje się zupełnie inne materiały ścierne – mają one mocniejsze podkłady, są często na rzep lub mają otwory do odprowadzania pyłu oraz przystosowane są do wyższych prędkości, co minimalizuje ryzyko przegrzania czy rozerwania. Papier wodny, choć teoretycznie można użyć z maszyną, bardzo szybko się zużyje albo rozpadnie, szczególnie na mokro. Właśnie dlatego jednym z najczęstszych błędów jest wrzucanie wszystkich papierów ściernych do jednego worka. W praktyce wybór odpowiedniego materiału ściernego zależy od rodzaju obrabianej powierzchni, oczekiwanego efektu i sposobu pracy. Stosowanie papieru wodnego w nieodpowiednich warunkach zwyczajnie się nie sprawdza, a czasem może nawet uszkodzić obrabiany detal. Warto więc pamiętać, żeby zawsze sprawdzać oznaczenia i kierować się zaleceniami producenta oraz doświadczeniem praktyków, którzy wiedzą, co działa najlepiej w danym przypadku.