Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Często spotykam się z przekonaniem, że lakier perłowy można nakładać tak samo jak zwykły, czyli jednowarstwowo, albo że da się osiągnąć charakterystyczny efekt perły w praktycznie każdym systemie powłokowym. Nic bardziej mylnego! Lakier perłowy to w rzeczywistości dość wymagający materiał, którego struktura opiera się na kilku, precyzyjnie ułożonych powłokach. Często myli się go z lakierem metalicznym albo transparentnym. Jeśli pomyśleć o odpowiedzi, że perłowy to lakier nakładany tylko jednowarstwowo – to jest typowy błąd wynikający z uproszczonego podejścia do lakiernictwa. Systemy jednowarstwowe w ogóle nie są stosowane do tego typu efektów, bo pigmenty perłowe nie mogą być mieszane bezpośrednio z pigmentem bazowym. Ktoś może też uznać, że perłowy nakłada się w dowolnej liczbie warstw – to niestety nie działa w praktyce, bo dla uzyskania „gry światła” perła musi być odizolowana od bazy koloru, a potem zabezpieczona lakierem bezbarwnym. Transparentowy lakier trójwarstwowy to pojęcie stosowane często zamiennie, ale nieprecyzyjne – sam lakier perłowy nie jest transparentny, a raczej zawiera specjalne pigmenty, które muszą być nałożone na podkład w odpowiedniej kolejności. Branżowe standardy, np. wytyczne PPG czy Axalty, jasno podkreślają, że efekty perłowe uzyskuje się wyłącznie w systemie dwu- lub trójwarstwowym. Typowym błędem jest też sugerowanie się wyglądem końcowym – czasem laik patrzy na gotową powłokę i myśli, że to zwykły lakier z połyskiem, nie znając procesu technologicznego. W praktyce jednak uzyskanie trwałego, głębokiego efektu perłowego bez systemu minimum dwuwarstwowego jest po prostu niemożliwe. Takie uproszczenia prowadzą potem do słabych efektów na naprawianych lakierach, co często widać na drogach.