Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Lakier perłowy to temat, gdzie łatwo o pomyłki, zwłaszcza gdy ktoś zna głównie klasyczne systemy jedno- czy dwuwarstwowe. Trochę myląca może być myśl, że perłowe lakiery można nakładać w dowolnym systemie albo że da się to zrobić jednowarstwowo. W rzeczywistości lakier jednowarstwowy zarezerwowany jest raczej dla podstawowych kolorów, gdzie pigment i połysk uzyskuje się w jednej operacji, ale przy perle byłoby to niemożliwe – perłowy efekt wynika z nakładania osobno warstwy koloru, potem warstwy z pigmentami perłowymi i na końcu lakieru bezbarwnego. Pomysł, że taka powłoka mogłaby być transparentowa i tylko trójwarstwowa, to też nie do końca prawda, bo w praktyce często spotyka się systemy dwuwarstwowe z perłą, zwłaszcza przy mniej wymagających naprawach albo w starszych lakierniach. Część osób myli też pojęcie „trójwarstwowy” z „transparentowy”, podczas gdy przejrzystość warstwy perłowej to jedno, a system nakładania warstw to drugie – w perle chodzi o uzyskanie głębi i efektu zmiany barwy, a nie tylko o przezroczystość. W praktyce nie spotyka się perłowych lakierów jedno- czy nawet czterowarstwowych – tu liczy się precyzja i powtarzalność procesu, a standardy branżowe wyraźnie mówią o dwu lub trzech warstwach. Moim zdaniem, najczęstszy błąd to próba uproszczenia procesu – niestety, akurat w przypadku perły nie ma drogi na skróty, a każde odstępstwo od normy kończy się po prostu słabym efektem i trudnymi do naprawienia różnicami kolorystycznymi.