Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wybór nieodpowiedniego przedziału godzinowego na wymianę filtrów podłogowych w kabinie lakierniczej to dosyć powszechny błąd, zwłaszcza u osób, które nie miały jeszcze okazji samodzielnie pracować z profesjonalnym sprzętem lakierniczym. Wbrew pozorom, zbyt wczesna wymiana po 100-200 godzinach nie jest optymalna – to częściej skutkuje niepotrzebnymi kosztami eksploatacyjnymi i marnotrawieniem materiałów. Filtry są projektowane właśnie na te 200-300 godzin, a wcześniejsza wymiana nie daje żadnych korzyści dla jakości – po prostu podnosi koszty, co szczególnie w warsztatach o dużym obłożeniu jest mocno odczuwalne. Z kolei pozostawienie filtrów powyżej 300 godzin, a już na pewno 400 czy 500 godzin, to typowy błąd wynikający z chęci oszczędzania lub niewiedzy. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście kończy się często poważnymi problemami: pogorszeniem jakości lakieru, zwiększoną ilością wad powierzchni, zatykaniem dysz wentylatorów, a nawet uszkodzeniem systemów wyciągowych. W skrajnych przypadkach można narazić się na przekroczenie norm BHP oraz kontroli środowiskowych, bo zanieczyszczone filtry nie spełniają wymogów dotyczących emisji pyłów. Często pojawia się mylne przeświadczenie, że filtr „wygląda na czysty”, więc jeszcze może być – niestety, zanieczyszczenia zatrzymywane są często wewnątrz materiału filtracyjnego, a skuteczność znacznie spada mimo pozornej czystości. Dlatego branżowe dobre praktyki i wytyczne producentów jasno wskazują 200-300 godzin jako optymalny czas eksploatacji filtra, żeby zapewnić równowagę między kosztami a bezpieczeństwem i jakością pracy. Przekraczanie tej granicy – albo zbyt wczesna wymiana – to po prostu nieoptymalne podejście.