Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wielu początkujących lakierników myśli, że wystarczy niewielkie zachodzenie pasm, żeby uzyskać dobrą jakość powierzchni. Niestety, jeśli kolejne pasmo zachodzi tylko na 1/3, 1/4 czy nawet 1/5 szerokości poprzedniego, praktycznie zawsze pojawiają się problemy z nierównomierną grubością powłoki. To prowadzi do powstawania widocznych pasów, prześwitów, a czasami nawet nieestetycznych różnic w połysku lub barwie – szczególnie przy lakierach metalicznych. Część osób wychodzi z założenia, że mniejsze nakładanie się to oszczędność materiału i czasu, ale w rzeczywistości poprawki kosztują znacznie więcej nerwów i środków niż właściwe wykonanie od razu. Niektórzy sądzą też, że im mniej zachodzenia, tym mniejsze ryzyko zacieków, jednak to błędny tok rozumowania – to właśnie zbyt małe zachodzenie powoduje tzw. schodki, a wąskie "przejścia" są później trudne do zamaskowania lub polerowania. Praktyka oraz wytyczne, które podają np. producenci lakierów samochodowych, jasno wskazują, że optymalne zachodzenie to 1/2 szerokości. Pozwala to uzyskać jednolitą i dobrze pokrywającą powłokę. Gdy pasma są zbyt wąsko nakładane, nie ma szans na odpowiednie rozlanie i zlanie się warstw, przez co końcowy efekt jest daleki od ideału. Często widziałem, jak ktoś próbował przyspieszyć pracę, skracając ten etap – kończyło się to zawsze dodatkową robotą. Warto trzymać się tej standardowej zasady i nie ryzykować jakości dla pozornych oszczędności. Przemyśl dobrze wybór i pamiętaj, że w lakiernictwie dokładność i powtarzalność są kluczowe, szczególnie przy metodzie pasmowej.