Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myli narzędzia do badań powłok lakierowych, bo na pierwszy rzut oka wszystkie wyglądają na podobne – mają coś zmierzyć albo coś sprawdzić na tej cienkiej warstwie farby. Ale tak naprawdę każde z tych narzędzi ma zupełnie inne zastosowanie i jeśli źle je dobierzemy, to wyniki będą kompletnie niemiarodajne. Grubościomierz, jak sama nazwa wskazuje, służy do mierzenia grubości powłoki – zwykle metodą magnetyczną albo ultradźwiękową – i nie ma nic wspólnego z elastycznością. Przyrząd ołówkowy natomiast używany jest do badania twardości powłoki, czyli oceny jej odporności na zarysowanie – czasem się wydaje, że jak coś jest twarde, to pewnie i elastyczne, ale to dwa różne parametry. No i jest jeszcze nóż do nacinania siatki, który służy do testu przyczepności powłoki do podłoża (cross-cut test), a nie do badania jej zachowania podczas odkształcania. Typowym błędem jest też mylenie elastyczności z odpornością na ścieranie albo z przyczepnością – to są zupełnie osobne właściwości. W praktyce, jeśli chcemy wiedzieć, czy lakier podczas wyginania nie popęka albo nie zacznie się łuszczyć, musimy użyć właśnie przyrządu stożkowego. Moim zdaniem warto pamiętać, że niewłaściwy dobór metody może skutkować błędną oceną wyrobu – na przykład ktoś uzna, że lakier jest ok, bo jest gruby albo twardy, a potem w eksploatacji całość odpada płatami. Branżowe normy dosyć jednoznacznie przypisują konkretne narzędzia do konkretnych badań. Sam test elastyczności jest kluczowy szczególnie w branżach, gdzie elementy są wyginane po lakierowaniu – np. w blacharstwie, produkcji rur, elementów meblowych. Warto zwracać na to uwagę na każdym etapie produkcji i kontroli jakości powłok.