Papier ścierny to jeden z najbardziej podstawowych i uniwersalnych materiałów ściernych stosowanych w obróbce ręcznej i maszynowej. Krążki przedstawione na obrazku wyraźnie mają strukturę papierową pokrytą materiałem ściernym, co najlepiej widać po nadruku z oznaczeniem granulacji, np. P60. To właśnie charakterystyczne dla papierów ściernych, które stosuje się do szlifowania drewna, metalu czy nawet tworzyw sztucznych. Moim zdaniem, w praktyce najważniejsze są tu dwie rzeczy – odpowiedni dobór granulacji do powierzchni i rodzaju obrabianego materiału oraz wymiana krążków, gdy tylko zauważymy spadek efektywności szlifowania. Branżowe standardy mówią jasno: papier ścierny o granulacji P60 stosuje się do obróbki zgrubnej; do wykończenia sięga się po wyższe numery. Warto pamiętać też, że krążki papierowe dobrze współpracują z różnymi typami szlifierek – oscylacyjnymi, mimośrodowymi czy kątowymi, zwłaszcza jeśli mają system mocowania na rzep. Z mojego doświadczenia wynika, że papier ścierny to dobry wybór zarówno dla profesjonalistów, jak i majsterkowiczów, bo można nim osiągnąć szybki efekt bez dużego nakładu pracy, a jednocześnie łatwo kontrolować jakość wykończenia powierzchni. W branży ceni się także jego niską cenę oraz dostępność szerokiej gamy typów i wielkości.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi najczęściej wynika z mylenia funkcji i właściwości materiałów ściernych dostępnych na rynku. Guma, choć bywa wykorzystywana do produkcji niektórych rodzajów narzędzi ściernych, takich jak gumowe tarcze czy polerki, nie sprawdza się zupełnie w roli materiału ściernego o przeznaczeniu do szlifowania powierzchni płaskich czy dużych. Włóknina ścierna to z kolei materiał bardzo charakterystyczny – ma strukturę przypominającą gąbkę lub matę i wykorzystuje się ją głównie do matowienia, czyszczenia czy końcowego wykończenia, ale nie do zgrubnego szlifowania, a już na pewno nie w postaci typowych krążków mocowanych na rzep do szlifierek. Często się spotyka przekonanie, że włókno szklane też może być bazą dla ściernic, ale w praktyce włókno szklane stosuje się w głównie jako materiał wzmacniający w tarczach do cięcia lub szlifowania (np. tarcze do szlifierek kątowych), lecz nie występuje ono w formie papierowych krążków ściernych. To typowy błąd – patrzenie na samą formę koła i mylenie jej z innymi narzędziami ściernymi. Podstawą skutecznego rozróżniania tych materiałów jest zrozumienie, że papier ścierny (w formie krążków) to przede wszystkim podkład papierowy z nasypem ściernym, a więc ma on specyficzne właściwości – jest lekki, elastyczny, łatwy w montażu i wymianie, nie nadaje się do ciężkich prac, ale daje bardzo dobrą kontrolę nad procesem szlifowania. Warto też pamiętać, że prawidłowa identyfikacja materiałów ściernych przekłada się bezpośrednio na jakość wykonanej pracy oraz żywotność samego narzędzia.