Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Natrysk wysokociśnieniowy Airless rządzi się swoimi prawami i stosowanie za niskiego ciśnienia to jeden z najczęstszych błędów, na jaki trafiam czy rozmawiam z początkującymi. Często spotyka się przekonanie, że już przy 10 czy 50 barach lakier zostanie dobrze rozpylony – niestety, praktyka temu przeczy. Tak niskie ciśnienia nie zapewniają właściwego rozbijania strumienia lakieru na mikrocząsteczki, co jest kluczowe dla uzyskania równej powłoki bez tzw. efektu "pomarańczowej skórki" czy zacieków. W takich warunkach powłoka wychodzi niedorobiona, a cały wysiłek idzie na marne, bo farba nie rozkłada się gładko, tylko zlewa w grube krople. Co więcej, przy 100 barach można już osiągnąć pewien efekt rozpylenia, ale nadal nie jest to poziom, który daje pełnię korzyści płynących z technologii Airless. Standardy sprzętu i zalecenia renomowanych producentów wyraźnie określają zakresy pracy dla Airless powyżej 200, a najczęściej właśnie w okolicach 250 barów. Pozwala to nie tylko na szybkie i oszczędne malowanie, ale też na nakładanie powłok o wymaganej grubości i bez uciążliwego pylenia wokół. Przekonanie, że niższe ciśnienia są wystarczające, wynika najczęściej z braku doświadczenia czy mylenia natrysku Airless z niskociśnieniowymi systemami HVLP, które są zupełnie inną technologią. Słabsze ciśnienie to też większe ryzyko zapychania dysz i nierównomiernego podawania lakieru, a w efekcie – słabsza jakość powłoki i więcej poprawek. W branży wykończeniowej precyzja i wydajność liczą się na każdym etapie, dlatego warto trzymać się parametrów ciśnienia zalecanych przez producentów i nie zaniżać ich "na oko". To nie jest zwykły pistolet pneumatyczny, gdzie ciśnienie można regulować swobodnie, tylko system oparty na bardzo wysokich wartościach, co przekłada się na zupełnie inny poziom jakości pracy.