Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Sporo osób myli różne typy promieniowania, zwłaszcza jak chodzi o ich zastosowania w przemyśle. W praktyce promieniowanie X, alfa czy gamma – choć są znane z medycyny, fizyki jądrowej czy ochrony radiologicznej – nie sprawdzają się ani do szybkiego suszenia, ani do utwardzania powłok lakierniczych czy farb. Promieniowanie X (rentgenowskie) głównie używa się w diagnostyce medycznej oraz czasem do wykrywania wad materiałowych, bo może przechodzić przez ciała stałe, ale nie wywołuje takich reakcji fotochemicznych, jakich potrzebujemy przy utwardzaniu lakierów. Z kolei promieniowanie alfa to cząstki emitowane przy rozpadzie radioaktywnym – bardzo niebezpieczne biologicznie, ale jednocześnie niemal nieprzenikliwe (zatrzyma je kartka papieru), więc w żaden sposób nie nadają się do tego celu. Promieniowanie gamma jest jeszcze bardziej energetyczne, stosowane najczęściej do sterylizacji, radioterapii lub badania struktur materiałowych, ale nie służy do utwardzania powłok – ze względu na zagrożenie dla zdrowia absolutnie nie stosuje się go w przemyśle lakierniczym. Częsty błąd myślowy to utożsamianie 'mocnych' typów promieniowania z ich praktyczną przydatnością – tymczasem tylko promieniowanie UV działa selektywnie na fotoinicjatory w żywicach i lakierach, pozwalając na szybkie, kontrolowane i bezpieczne utwardzanie. Stąd właśnie w standardach branżowych (np. produkcja mebli, elektroniki, opakowań) jasno określa się stosowanie lamp UV jako najwydajniejszego i najbezpieczniejszego rozwiązania. Warto zapamiętać, że technologia UV zdominowała rynek właśnie przez swoją efektywność i zgodność z normami środowiskowymi, czego nie da się powiedzieć o pozostałych rodzajach promieniowania.