Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

W lakiernictwie bardzo łatwo pomylić pojęcia, bo składników wyrobów lakierowych jest sporo i każdy pełni inną funkcję. Spoiwa to baza całego systemu – są odpowiedzialne za tworzenie powłoki, jej przyczepność oraz elastyczność, ale nie mają właściwości barwiących ani nie zapewniają efektów specjalnych, takich jak połysk metaliczny. Jeżeli spojrzymy na barwniki, to sytuacja jest inna – barwniki rzeczywiście barwią, ale są rozpuszczalne w danym medium, przez co zupełnie nie nadają się do tworzenia efektu "metaliku" czy perłowego. W praktyce, gdyby użyć barwników zamiast pigmentów aluminiowych, nie uzyskamy efektu połysku, bo barwnik nie odbija światła w sposób charakterystyczny dla drobnych płytek metalu. Utwardzacze, z kolei, pełnią zupełnie inną rolę – powodują sieciowanie spoiwa, czyli proces utwardzania powłoki lakierniczej, ale nie mają wpływu na kolor powłoki czy efekty dekoracyjne. Myślę, że jednym z typowych błędów jest traktowanie pigmentów i barwników wymiennie – a to dwie osobne kategorie materiałów: pigmenty są nierozpuszczalne, tworzą zawiesinę i mogą być metaliczne, barwniki rozpuszczają się i dają przezroczyste efekty. Spoiwa i utwardzacze natomiast praktycznie nie mają wpływu na efekt wizualny powłoki – raczej na jej strukturę i trwałość. W lakiernictwie przemysłowym obowiązują pewne standardy (np. PN-EN ISO 4618), gdzie każda z tych grup składników jest dokładnie zdefiniowana, więc pomieszanie tych pojęć w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w doborze technologii czy surowców. Najlepiej więc zapamiętać, że drobne płytki aluminium to pigmenty metaliczne, specjalistyczna grupa pigmentów, które decydują o wyglądzie i efektach dekoracyjnych powłok.