Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myli pojęcia związane ze schnięciem lakieru, co jest całkiem zrozumiałe, bo temat bywa mylący, zwłaszcza gdy na co dzień widzi się różne techniki aplikacyjne. Zacznijmy od oziębiania – teoretycznie obniżenie temperatury może wpłynąć na tempo schnięcia, ale w rzeczywistości raczej je hamuje, bo cząsteczki rozpuszczalnika wolniej się poruszają i trudniej jest im opuścić powłokę. Owiewanie z kolei to proces wspomagający, bo przepływ powietrza rzeczywiście ułatwia rozpraszanie par rozpuszczalnika, ale samo owiewanie nie jest sednem schnięcia fizycznego – to tylko metoda przyspieszająca właściwy proces, którym jest odparowywanie. No i wygrzewanie – tu sporo osób sądzi, że podnosząc temperaturę, lakier wysycha szybciej, i to prawda, ale znowu – wygrzewanie to technika wspomagająca, a nie sama istota schnięcia fizycznego. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie przez takie skróty myślowe wiele osób sądzi, że skoro coś się dzieje szybciej w cieple lub przy wentylatorze, to to jest ta właściwa odpowiedź. Tymczasem schnięcie fizyczne to po prostu fizyczne odparowanie rozpuszczalnika lub wody z powierzchni lakieru. Dlatego też standardy branżowe jasno rozgraniczają schnięcie fizyczne od schnięcia chemicznego (utwardzania), podkreślając, że w tym pierwszym przypadku nie zachodzą żadne reakcje chemiczne w powłoce. Owiewanie i wygrzewanie to narzędzia czy metody wspomagające, ale nie stanowią podstawy procesu. W codziennej praktyce warto pamiętać, że dobra wentylacja i stosowanie się do zaleceń producentów lakierów to podstawa, bo tylko wtedy mamy pewność, że powłoka wyschnie prawidłowo, niezależnie od tego, czy korzystamy z dodatkowych urządzeń do owiewania, czy podgrzewania powietrza.