Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

W branży lakierniczej często można spotkać się z przekonaniem, że niższe temperatury, takie jak 30-40 °C czy 45-55 °C, wystarczą do prawidłowego suszenia powłok. Jednak większość współczesnych lakierów – zarówno baz wodnych, jak i rozpuszczalnikowych – została zaprojektowana do utwardzania w wyższych temperaturach. Suszenie w zbyt niskiej temperaturze powoduje przede wszystkim wydłużenie procesu, a często skutkuje niedostatecznym utwardzeniem warstwy lakieru. Taka powłoka może być później bardziej podatna na zarysowania, działanie chemikaliów czy odspajanie się. Z mojego doświadczenia, jeśli próbujesz suszyć w 30-40 °C albo w okolicach 50 °C, to nawet po kilku godzinach lakier jest miękki, a naprawa nie trzyma standardów branżowych. Z kolei zbyt wysoka temperatura, np. 85-95 °C, chociaż teoretycznie przyspiesza schnięcie, to niesie duże ryzyko. Możesz wtedy doprowadzić do powstawania pęcherzy, przebarwień, a nawet odkształceń elementów plastikowych czy gumowych. Często także sam lakier pęka albo marszczy się, bo rozkład rozpuszczalników jest zbyt gwałtowny. Dobrym zwyczajem jest więc trzymanie się zaleceń producentów materiałów i urządzeń, które niemal zawsze sugerują 60-80 °C do suszenia końcowego. To kompromis między efektywnością a bezpieczeństwem – i tego warto się trzymać, by uniknąć typowych problemów jak reklamacje, powtórne naprawy czy uszkodzenia karoserii. Takie błędne przekonania o „łagodnym” suszeniu czy nadmiernym przyspieszaniu procesu niestety często kończą się stratą czasu, pieniędzy i jakości.