Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób sądzi, że drobne rysy i utrata połysku na lakierze wynikają z agresywnych płynów eksploatacyjnych, złego przygotowania do lakierowania czy nawet zbyt grubej warstwy lakieru, jednak w praktyce te przyczyny prowadzą do zupełnie innych defektów powłoki. Agresywne płyny eksploatacyjne, takie jak płyn hamulcowy czy niektóre płyny chłodnicze, mogą rzeczywiście poważnie uszkodzić lakier, ale objawia się to zazwyczaj miejscowym odbarwieniem, spękaniami, bąblami albo nawet odspojeniem powłoki, a nie typowymi, drobnymi rysami i zmatowieniami powierzchni. Z kolei niewłaściwe przygotowanie powierzchni pod lakierowanie prowadzi do takich wad jak łuszczenie się lakieru, słaba przyczepność, pęcherze, a czasem duże przebarwienia czy nawet efekt skórki pomarańczy – tu nie chodzi o drobne ryski od mycia. Zbyt gruba warstwa lakieru to jeszcze inny temat. Z mojego doświadczenia wynika, że grubo nałożony lakier może popękać, marszczyć się, a nawet odspajać, jednak nie powoduje tych charakterystycznych drobnych zarysowań i matowych śladów, które powstają najczęściej w wyniku mechanicznego działania nieodpowiednich narzędzi podczas mycia czy wycierania. Typowym błędem myślowym jest też przekonanie, że byle jaka szmatka czy gąbka "niewiele zmieni", jednak branżowe standardy wyraźnie wskazują na konieczność stosowania miękkich, czystych i odpowiednio dobranych akcesoriów do pielęgnacji lakieru. To właśnie one chronią powłokę przed mikrouszkodzeniami, które kumulują się z czasem i prowadzą do utraty blasku. Jeśli więc pojawiają się na lakierze drobne rysy i matowe ślady, zdecydowanie warto zwrócić uwagę na to, czym i jak myte jest auto, a nie szukać winy w chemii czy samym procesie lakierowania.