Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

W branży lakierniczej często zdarza się zamieszanie związane z parametrami różnych typów pistoletów natryskowych, zwłaszcza gdy na rynku nadal używa się starszych albo różnych systemów. Warto jednak rozumieć, co naprawdę wyróżnia HVLP. Jeżeli wybierzemy wariant o niskiej sprawności, czyli poniżej 65%, to w praktyce mówimy raczej o tradycyjnych pistoletach wysokociśnieniowych, które tracą dużo materiału w postaci mgły. W takich przypadkach nie tylko marnuje się drogi lakier, ale też powstaje sporo zanieczyszczeń powietrza – coś, z czym HVLP miał walczyć już od lat 90. Warianty z ciśnieniem 2 bary, niezależnie od sprawności, również nie wpisują się w definicję HVLP – te pistolety działają na niższych ciśnieniach, zwykle maksymalnie 0,7 bara na głowicy, bo wyższe wartości prowadzą do większego rozpylenia i strat. To typowy błąd, że ktoś myśli: „im wyższe ciśnienie, tym lepiej rozpyli lakier” – a tu wręcz odwrotnie, bo HVLP opiera się na dużym przepływie powietrza przy niskim ciśnieniu, żeby jak najwięcej lakieru dotarło do powierzchni. Z mojego punktu widzenia, nieporozumienie bierze się też z nieznajomości przepisów – normy europejskie jasno mówią o wymaganej sprawności transferu i ciśnieniu roboczym. Jeśli pomylimy te parametry, możemy nie tylko pogorszyć efekty pracy, ale też złamać przepisy BHP i ochrony środowiska. W praktyce wybór złych ustawień kończy się gorszym kryciem, większym zużyciem lakieru i bardziej niebezpiecznym środowiskiem pracy. Dlatego dobrze jest pamiętać: HVLP to powyżej 65% sprawności przy max 0,7 bara. Wtedy mamy zarówno dobre efekty lakiernicze, jak i spełniamy wymogi środowiskowe.