Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Na pierwszy rzut oka przyrząd z ilustracji może wydawać się uniwersalny i wiele osób myli jego zastosowanie z innymi pomiarami, które faktycznie są ważne w lakiernictwie. Mierzenie grubości powłoki lakierniczej to natomiast zupełnie inna bajka — do tego używa się specjalnych mierników grubości, często elektronicznych, które wykorzystują zjawiska takie jak indukcja magnetyczna lub prądy wirowe. Te urządzenia przykłada się bezpośrednio do pomalowanej powierzchni, a nie do cieczy przed aplikacją. Rozlewność lakieru, choć bardzo ważna, ocenia się zazwyczaj wizualnie po naniesieniu próbki na podłoże testowe, ewentualnie przy użyciu tzw. rozlewnika lub karty leniwego rozlewu, a nie kubka, jak na zdjęciu. Chropowatość powierzchni to już zupełnie inna dziedzina – mierzy się ją po utwardzeniu lakieru za pomocą przyrządów takich jak profilometr czy specjalne wzorce dotykowe. Typowym błędem jest utożsamianie pomiaru lepkości z oceną rozlewności, bo lepkość rzeczywiście wpływa na łatwość rozprowadzania lakieru, ale nie jest jej bezpośrednim wyznacznikiem. W praktyce osoba pracująca w lakiernictwie powinna umieć rozróżnić te pomiary, bo każdy z nich kontroluje zupełnie inne właściwości powłok lakierniczych. Moim zdaniem najczęściej myli się właśnie lepkość z rozlewnością, bo jedno i drugie opisuje zachowanie cieczy, ale kubek z ilustracji służy tylko do lepkości – i tu nie ma miejsca na kompromisy. Jeśli ktoś zastosuje ten przyrząd do czegoś innego, to niestety otrzyma zupełnie niemiarodajne wyniki.