Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Szpachlowanie, lakierowanie czy nawet podkładowanie to czynności ważne, ale ich główne funkcje są jednak trochę inne niż ochrona przed korozją. Szpachlowanie to raczej wyrównywanie ubytków i zagłębień, przygotowanie powierzchni do dalszych etapów obróbki, a nie zabezpieczenie antykorozyjne – ono nie tworzy szczelnej bariery przed wilgocią, tylko wygładza powierzchnię, czasem wręcz przyspiesza pojawianie się korozji, jeśli użyje się niewłaściwego produktu albo nie zastosuje się gruntu pod szpachlę. Lakierowanie kojarzy się ludziom z ostatnią, dekoracyjną warstwą, co oczywiście nadaje połysk i zabezpiecza powierzchnię przed czynnikami zewnętrznymi, ale nie zastępuje gruntowania. Lakier sam w sobie nie jest przeznaczony do walki z korozją, szczególnie na surowym metalu – jego przyczepność bez odpowiedniego gruntu jest kiepska, a ochrona raczej powierzchowna i krótkotrwała. Podkładowanie, choć brzmi podobnie do gruntowania, w praktyce często jest mylone – podkłady mogą poprawiać przyczepność lakierów albo wyrównywać chłonność, ale nie każdy podkład jest antykorozyjny. Tu sporo osób się myli, bo nie każdy produkt nazywany podkładem ma właściwości zabezpieczające przed rdzą. Typowy błąd myślowy to przekonanie, że wystarczy cokolwiek nałożyć jako 'pierwszą warstwę', żeby już była ochrona – a tak naprawdę liczy się skład tej warstwy i jej przeznaczenie. W praktyce warsztatowej, gdzie liczy się trwałość, zawsze najpierw stosuje się grunt antykorozyjny, zgodnie z wytycznymi producentów materiałów i normami branżowymi, a potem dopiero szpachluje, nakłada podkład czy lakier. Bez tego ryzyko pojawienia się korozji już po krótkim czasie jest bardzo duże.