Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myśli, że spoiwo jako wypełniacz to głównie dla połysku, utwardzenia albo ochrony przed korozją – takie podejście jest dość powszechne, ale niestety mijające się z prawdą technologiczną. Utwardzenie materiału zachodzi głównie w końcowych warstwach lakieru lub bezpośrednio przez zastosowanie specjalnych utwardzaczy, a nie dzięki samemu spoiwu jako wypełniaczowi. Spoiwo nie ma też takiej roli, żeby poprawiać połysk – za to odpowiadają głównie warstwy lakieru nawierzchniowego, w których są odpowiednie dodatki oraz pigmenty, a także sam sposób aplikacji i późniejszej obróbki mechanicznej (np. polerka). Jeśli chodzi o zabezpieczenie blachy przed korozją, tutaj kluczowe są podkłady antykorozyjne, pasywatory czy powłoki cynkowe, które izolują metal od wilgoci i tlenu, a niekoniecznie typowe spoiwa używane jako wypełniacze. Typowy błąd myślowy polega na tym, że utożsamia się wszystkie „podkłady” z antykorozyjnością – a przecież wypełniacz służy głównie do poprawienia przylegania lakieru do podłoża, wyrównania powierzchni i wypełnienia mikrouszkodzeń czy porów. Jeśli pominiemy ten aspekt i skupimy się tylko na ochronie czy estetyce, to możemy przegapić sedno – trwałość powłoki zawsze będzie zależała od tego, jak dobrze pierwsze warstwy przylegają do powierzchni. Tak naprawdę, bez prawidłowo dobranego spoiwa-lub wypełniacza- cała dalsza praca może iść na marne, bo lakier będzie się łuszczyć, odpryskiwać albo podciekać. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet najlepszy lakier nie zadziała dobrze bez solidnie przygotowanego podłoża, a spoiwo w tej roli jest po prostu nie do zastąpienia. Dlatego w praktyce zawodowej trzeba dokładnie rozumieć, jakie funkcje pełnią poszczególne warstwy i nie mylić ich zadań – to oszczędza czas, pieniądze i nerwy.