Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

W praktyce lakierniczej bardzo często spotyka się różne poglądy na temat tego, za co odpowiada spoiwo używane jako wypełniacz. Zdarza się, że osoby początkujące myślą, że to właśnie spoiwo odpowiada za utwardzenie materiału, ale tak naprawdę proces utwardzania najczęściej zależy od składników utwardzających (np. utwardzaczy w lakierach dwuskładnikowych), temperatury lub reakcji chemicznych podczas schnięcia. Samo spoiwo w roli wypełniacza nie jest odpowiedzialne za nadawanie twardości – raczej tworzy bazę, która pozwala reszcie powłok lakierniczych dobrze przylegać. Jeśli chodzi o ochronę blachy przed korozją, to tę funkcję spełniają głównie podkłady antykorozyjne i odpowiednie przygotowanie powierzchni, np. przez fosforanowanie czy stosowanie gruntów epoksydowych. Spoiwo wypełniacz raczej nie zawiera aktywnych składników antykorozyjnych, więc nie można go traktować jako bariery ochronnej. Kolejną często spotykaną pomyłką jest przekonanie, że spoiwo poprawia połysk lakieru. O połysk i wykończenie końcowe odpowiada przede wszystkim lakier bezbarwny (klar) lub odpowiednia warstwa nawierzchniowa, a nie wypełniacz. Oczywiście, dobrze przygotowana powierzchnia sprzyja równomiernemu połyskowi, ale sam wypełniacz nie jest od tego, żeby coś się błyszczało. W branżowych standardach, np. u producentów lakierów czy w systemach napraw blacharsko-lakierniczych, bardzo mocno podkreśla się rozróżnienie między funkcją spoiwa-wypełniacza a dodatkami odpowiadającymi za połysk, twardość czy ochronę przed korozją. Moim zdaniem najczęściej błędy biorą się z uproszczonego myślenia: ktoś widzi warstwę, więc zakłada, że ona musi 'robić wszystko'. Niestety, w lakiernictwie każda warstwa ma swoje, dość precyzyjnie określone zadanie – i bez tej świadomości łatwo o kiepski efekt końcowy. Dlatego zawsze warto patrzeć na cały system powłokowy jak na zespół, gdzie każdy składnik odpowiada za coś konkretnego, a nie mieszać ich funkcji.