Kwalifikacja: MEP.01 - Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych

W poprawnie zmontowanej przekładni łańcuchowej najważniejsza jest równoległość osi kół, ponieważ wszelkie odstępstwa od tej zasady prowadzą do poważnych problemów eksploatacyjnych. Wiele osób błędnie zakłada, że istotna jest wyłącznie płaszczyzna, w której leżą osie – stąd popularność odpowiedzi o płaszczyźnie poziomej lub pionowej. Tak naprawdę jednak przekładnie łańcuchowe mogą pracować zarówno poziomo, jak i pionowo – to nie ustawienie względem ziemi jest tu kluczowe, ale właśnie wzajemna równoległość osi. Pojęcie „osie kół leżą w płaszczyźnie poziomej” albo „pionowej” to raczej kwestia montażu w danej maszynie, a nie fundamentalna zasada działania samej przekładni. Z kolei koncepcja, że osie kół mogą być prostopadłe, wynika z pomylenia przekładni łańcuchowej z przekładniami zębatymi stożkowymi lub ślimakowymi, gdzie faktycznie takie ustawienie jest spotykane. Łańcuch nie jest w stanie prawidłowo przemieszczać się między kołami o prostopadłych osiach, bo natychmiast by się zsunął lub zablokował. Branżowe dobre praktyki i normy, jak ISO 606 czy PN-M-85110, jednoznacznie wskazują, że tylko równoległe osie zapewniają prawidłowy rozkład sił, odpowiednie zazębienie i minimalne zużycie elementów. Błędne myślenie bierze się często z przyzwyczajeń wyniesionych z innych mechanizmów lub po prostu z nadinterpretowania schematów montażowych. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce mieć niezawodną i cichą przekładnię łańcuchową, powinien zawsze zaczynać od kontroli równoległości osi – cała reszta to tylko kwestia montażu w konkretnym urządzeniu.