Kwalifikacja: MEP.01 - Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych

W praktyce technicznej wybór substancji do mocowania tensometru na wale jest kluczowy dla jakości i wiarygodności pomiarów odkształceń. Użycie oleju, smaru czy silikonu to typowa pomyłka wynikająca z mylnego przekonania, że dowolna substancja „przytrzyma” element pomiarowy na powierzchni metalu. Olej czy smar są zaprojektowane do zmniejszania tarcia i ochrony powierzchni przed korozją, ale mają bardzo słabe właściwości adhezyjne. W rzeczywistości naolejona lub nasmarowana powierzchnia jest śliska – tensometr po prostu się przesunie już przy minimalnym obciążeniu, a o precyzyjnym przenoszeniu odkształceń z wału na siatkę pomiarową można zapomnieć. To błąd, który skutkuje nie tylko brakiem stabilności przyrządu, ale i dużym ryzykiem zafałszowania pomiarów. Silikon natomiast wydaje się „kleisty”, ale tworzy elastyczną, miękką warstwę, która tłumi i amortyzuje odkształcenia mechaniczne. Zamiast przenosić je bezpośrednio na tensometr, silikon rozprasza je, przez co uzyskane wyniki będą niestabilne i niepowtarzalne – to przeczy wszelkim branżowym normom jak PN-EN 60751 czy zaleceniom producentów czujników tensometrycznych. Typowy błąd to myślenie, że jakikolwiek uszczelniacz czy substancja o właściwościach hydrofobowych będzie się nadawała – a tymczasem tylko specjalny klej gwarantuje odpowiednią przyczepność i przenoszenie sił mechanicznych. To pokazuje, jak istotna jest świadomość, że mechanika i metrologia wymagają bardzo konkretnych, certyfikowanych rozwiązań, a nie przypadkowych substancji, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydają się uniwersalne.