Kwalifikacja: MEP.01 - Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych

Wiele osób przy pierwszym kontakcie z budową silnika komutatorowego myśli, że wszystkie główne elementy z czasem się zużywają. To jednak uproszczenie, które nie do końca znajduje potwierdzenie w praktyce warsztatowej. Szczotki i komutator to klasyczne przykłady części eksploatacyjnych. Szczotki – najczęściej grafitowe lub węglowe – mają bezpośredni kontakt z komutatorem i zużywają się poprzez ścieranie podczas pracy, stąd ich regularna wymiana jest wręcz wpisana w procedury serwisowe. Komutator, mimo że bywa wykonany z trwałych materiałów (głównie miedź), również podlega zużyciu, zwłaszcza jeśli szczotki są nieprawidłowo dobrane albo pojawia się iskrzenie – wtedy jego powierzchnia może się nierówno ścierać lub nadpalać. Łożyska to także elementy podlegające wymianie, bo są odpowiedzialne za podtrzymywanie wału i zapewnienie jego płynnej pracy, a każde zatarcie, zanieczyszczenie czy po prostu eksploatacja prowadzi do ich zużycia. Typowym błędem jest myślenie, że wszystko, co wewnątrz silnika pracuje, musi być wymieniane – tymczasem stojan, będący nieruchomą częścią układu, praktycznie nie podlega zużyciu w normalnych warunkach eksploatacji. Moim zdaniem wynika to z mylenia elementów ruchomych z nieruchomymi. Branża elektryczna jasno wskazuje, że przy konserwacji silników najczęściej skupiamy się na szczotkach, komutatorze i łożyskach, bo to one determinują okresy międzyprzeglądowe i są kluczowe dla bezawaryjnej pracy. Warto na to zwracać uwagę zarówno w szkole, jak i później, już podczas pracy zawodowej.