Kwalifikacja: MEP.01 - Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych

Na tym rysunku nie przedstawiono ani połączenia klejonego, ani spawanego, ani też lutowanego, co warto dokładnie przemyśleć, bo te technologie mają zupełnie inne symbole i zasady stosowania. Połączenie klejone, choć coraz częściej widywane w nowoczesnych konstrukcjach, oznacza się w dokumentacji zupełnie innymi znakami i nie daje możliwości łatwego demontażu – raz sklejone płyty właściwie stają się jednością. Spawanie natomiast, choć bardzo popularne w konstrukcjach stalowych, rysuje się za pomocą specyficznych symboli spoin, jak trójkąty czy linie przerywane, i nie ma tam takich oznaczeń jak krzyżyk na końcu linii odniesienia. Lutowanie rzadko stosuje się do dużych elementów konstrukcyjnych, a jego oznaczenia też znacząco różnią się od symboli gwintowania – są tam zwykle inne detale graficzne, które łatwo rozpoznać, jeśli miało się do czynienia z normami typu PN-EN ISO 2553 czy PN-EN 22553. W praktyce często spotyka się pomyłki związane z interpretacją symboli rysunkowych, zwłaszcza jeśli ktoś zaczyna przygodę z techniką i nie zna jeszcze dobrze standardowych oznaczeń. Wynika to czasem z przyzwyczajeń nawykowych, czasem z braku doświadczenia. Bardzo ważne jest, żeby każdą z tych technik połączeń traktować osobno i rozpoznawać ich charakterystyczne cechy. W branży od lat funkcjonuje zasada, by nie mieszać oznaczeń i każdą metodę mocowania przedstawiać zgodnie z obowiązującymi normami – to po prostu ułatwia życie, ogranicza liczbę błędów na etapie produkcji i zwiększa bezpieczeństwo konstrukcji. Jeśli kiedyś będziesz samodzielnie tworzyć rysunki lub interpretować dokumentację techniczną, naprawdę warto przyłożyć się do nauki symboli – w praktyce to jeden z ważniejszych detali, które robią różnicę między amatorskim a profesjonalnym podejściem.