Kwalifikacja: MEP.01 - Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych

Bardzo często można się pomylić, bo nazwy mierników bywają do siebie podobne, a na pierwszy rzut oka trudno zauważyć różnice w symbolach czy budowie. Zacznijmy od indukcyjnego – te przyrządy działają na zupełnie innej zasadzie, bo opierają się na zmianie strumienia magnetycznego i są wykorzystywane głównie jako liczniki energii elektrycznej prądu przemiennego (liczniki energii czynnej starego typu). Ich konstrukcja nie obejmuje wzajemnie działających cewek ruchomej i nieruchomej tak jak w elektrodynamicznych, a schematy są zdecydowanie bardziej złożone, z aluminiowym wirnikiem i magnesami hamującymi, których na tym rysunku nie widać. Magnetoelektryczne z kolei, to typowe mierniki do prądu stałego, gdzie ruchoma cewka umieszczona jest w stałym polu magnesu trwałego i ich symbol graficzny jest zupełnie inny – przeważnie z jedną linią i punktem. Elektromagnetyczne natomiast przypominają działaniem przekaźniki, mają ruchome żelazko i są głównie stosowane do pomiarów prądu przemiennego, zwłaszcza w prostych amperomierzach tablicowych, ale nie mają dwóch cewek połączonych tak, jak pokazano na tym schemacie. Częstym błędem jest utożsamianie każdej 'cewki z igłą' z magnetoelektrycznym albo elektromagnetycznym, bo to są znaczne uproszczenia. W rzeczywistości miernik elektrodynamiczny wyróżnia się tym, że przez oba uzwojenia może płynąć ten sam prąd (albo różne, zależnie od układu), a uzyskany moment napędowy zależy od iloczynu wartości prądów w obu cewkach. To właśnie pozwala na pomiar zarówno prądu stałego, jak i przemiennego, co w innych typach mierników z tej listy nie będzie możliwe. W praktyce, jeśli widzisz układ z ruchomą i nieruchomą cewką oraz dwie linie w symbolu, to zawsze myśl elektrodynamiczny – to znak rozpoznawczy, który warto zapamiętać na przyszłość.