Zdecydowanie dobrze — na rysunku widoczny jest klasyczny układ połączenia uzwojeń trójfazowego silnika indukcyjnego w tzw. gwiazdę, czyli układ Y. Trzy końce uzwojeń (W2, U2, V2) są połączone razem wspólną szyną, natomiast pozostałe końce (U1, V1, W1) wyprowadzone są na zewnątrz, gdzie doprowadzane są trzy fazy. Takie rozwiązanie stosuje się przede wszystkim w przypadku, gdy napięcie zasilania jest wyższe niż napięcie znamionowe uzwojenia silnika połączonego w trójkąt. W praktyce, silniki w układzie gwiazdy często uruchamia się w ten sposób właśnie po to, by ograniczyć prąd rozruchowy. Jest to zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak PN-EN 60034 czy też zaleceniami producentów silników elektrycznych. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często przy rozruchu dużych silników stosuje się układ gwiazda-trójkąt, bo pozwala to zabezpieczyć instalację przed nadmiernym obciążeniem. Warto też pamiętać, że przy połączeniu w gwiazdę napięcie na każdym uzwojeniu jest mniejsze o pierwiastek z trzech od napięcia międzyfazowego, co jest korzystne przy pierwszym uruchomieniu maszyny. To jeden z takich podstawowych układów, które dobrze znać w praktyce, bo spotyka się je praktycznie wszędzie w przemyśle.
Prawidłowe rozpoznanie układu połączeń uzwojeń w puszce silnika trójfazowego jest kluczowe zarówno podczas eksploatacji, jak i montażu takich urządzeń. W przypadku przedstawionego rysunku, nie mamy do czynienia ani z połączeniem w trójkąt, ani z połączeniem szeregowym czy równoległym. Część osób błędnie interpretuje zestawienie mostków zaciskowych na dole puszki jako połączenie w trójkąt — tymczasem dla trójkąta każdy zacisk uzwojenia powinien być połączony z sąsiednim końcem kolejnego uzwojenia, tworząc zamkniętą pętlę. Na przedstawionym schemacie wyraźnie widzimy, że trzy końce uzwojeń są połączone razem, a pozostałe trzy służą do podłączenia zasilania – to typowa charakterystyka połączenia w gwiazdę. Połączenia szeregowe i równoległe to zupełnie inne zagadnienia, dotyczące raczej silników jednofazowych lub specyficznych układów nawijania uzwojeń, a nie standardowych silników trójfazowych. Częsty błąd polega na tym, że myli się fizyczne ułożenie mostków z rzeczywistym przebiegiem prądu i zasadami działania silników asynchronicznych. Branżowe normy, jak choćby PN-EN 60204, wyraźnie określają sposoby łączenia i ich oznaczenia. Warto pamiętać, że poprawne rozpoznanie układu wpływa nie tylko na prawidłową pracę silnika, ale też na bezpieczeństwo całej instalacji. Połączenia szeregowe w kontekście silników trójfazowych praktycznie się nie stosuje, a połączenie równoległe dotyczy ewentualnie uzwojeń podwójnych, co jest rzadko spotykane i ma inny schemat połączeń. Moim zdaniem, lepiej raz dobrze zrozumieć zasadę działania układów gwiazdy i trójkąta, niż uczyć się ich na pamięć, bo w praktyce i tak zawsze należy sprawdzić układ według dokumentacji technicznej i oznaczeń producenta.