Kwalifikacja: TWO.01 - Wykonywanie robót regulacyjnych i hydrotechnicznych

W pytaniach o średnicę drutu do siatki plecionej pojawia się często mylne przekonanie, że „im grubszy, tym lepszy” albo odwrotnie – że cienki drut wystarczy, bo siatka tylko „trzyma kamienie”. W praktyce hydrotechnicznej i drogowej takie podejście prowadzi do błędnych wniosków. Drut o średnicy do 1 mm jest zdecydowanie za cienki do skrzyń i walców siatkowo‑kamiennych. Tak cienki materiał nadaje się raczej do drobnych prac montażowych, wiązań pomocniczych czy elementów nieprzenoszących większych obciążeń. Pod wpływem ciężaru kamienia oraz działania wody, zwłaszcza przy wezbraniach, bardzo szybko by się odkształcił, mógłby pękać i powodować wysypywanie wypełnienia. Konstrukcja z takiego drutu nie spełniłaby wymagań nośności ani trwałości. Z drugiej strony, zakres 5–8 mm wydaje się na pierwszy rzut oka „solidny”, ale w siatkach plecionych to już jest zdecydowanie za dużo. Drut o takiej średnicy jest bardzo sztywny, trudny do formowania w oczka i praktycznie nieużywany do typowych gabionów. Jego zastosowanie znacząco utrudniłoby produkcję i montaż, zwiększyło koszty oraz odebrało konstrukcji potrzebną elastyczność. Gabiony i walce mają pracować jako umocnienia podatne, dopasowujące się do osiadań podłoża, a nie jak monolityczny blok stali. Jeszcze bardziej skrajna jest średnica powyżej 9 mm, która kojarzy się raczej z prętami zbrojeniowymi niż z drutem do siatki. Takie elementy stosuje się w zupełnie innych konstrukcjach, gdzie potrzebna jest sztywna rama, a nie gęsta, elastyczna siatka. Typowym błędem myślowym jest przenoszenie intuicji z konstrukcji żelbetowych na gabiony: ktoś zakłada, że skoro większa średnica pręta daje większą nośność w betonie, to tak samo będzie w siatce. Tymczasem w konstrukcjach siatkowo‑kamiennych kluczowe są: właściwy rozstaw oczek, elastyczność, możliwość plecenia i odporność na korozję, a to właśnie zapewnia drut w zakresie 2–4 mm, a nie skrajnie cienki czy przesadnie gruby.