Kwalifikacja: TWO.01 - Wykonywanie robót regulacyjnych i hydrotechnicznych
Kategorie: Budowle hydrotechniczne Dokumentacja i organizacja robót Bezpieczeństwo i konserwacja
Który przegląd stanu technicznego budowli wodnych wykonywany jest co najmniej dwa razy w roku?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo – chodzi o przegląd okresowy, który zgodnie z praktyką utrzymania budowli hydrotechnicznych wykonuje się co najmniej dwa razy w roku. Ten przegląd nie jest tylko „rzuceniem okiem” na obiekt. To zaplanowana, udokumentowana kontrola stanu technicznego, obejmująca zarówno elementy konstrukcyjne (np. korpus wału, mury oporowe, płyty żelbetowe, umocnienia skarp), jak i elementy wyposażenia (zasuwy, klapy, urządzenia upustowe, bariery, drabinki, instalacje elektryczne czy automatyka). Moim zdaniem właśnie ten typ przeglądu jest kluczowy, bo wychwytuje typowe uszkodzenia eksploatacyjne zanim przerodzą się w awarię. W przeglądzie okresowym sprawdza się m.in. występowanie spękań, ubytków betonu, kawern, filtracji przez korpus lub podłoże, zapadlisk, erozji skarp, podmyć przy wlotach i wylotach, stanu umocnień narzutem kamiennym, faszyną czy materacami gabionowymi. Kontroluje się też zarastanie roślinnością drzewiastą, zamulenie koryta, drożność przepustów i rowów opaskowych. W dobrych praktykach branżowych przyjmuje się, że takie przeglądy robi się przynajmniej wiosną – po okresie zlodzenia i wysokich stanów wód – oraz jesienią, przed okresem zimowym i możliwymi zatorami lodowymi. W dokumentacji techniczno‑eksploatacyjnej obiektu i w instrukcjach utrzymania budowli wodnych zwykle zapisuje się harmonogram przeglądów: stałe obserwacje, przeglądy bieżące, okresowe i – rzadziej – podstawowe (szczegółowe). Przegląd okresowy jest takim „kręgosłupem” systemu utrzymania, bo pozwala porównać stan obiektu rok do roku, analizować zmiany i planować roboty naprawcze oraz konserwacyjne: doszczelnianie, uzupełnianie ubytków, naprawy umocnień, odmulanie, regulację skarp. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze prowadzone przeglądy okresowe często ratują budżet zarządcy, bo wychwytują problem w momencie, gdy da się go jeszcze załatwić prostą konserwacją, a nie kosztowną przebudową czy remontem kapitalnym.