Kwalifikacja: TWO.01 - Wykonywanie robót regulacyjnych i hydrotechnicznych

Na ilustracji znajduje się urządzenie służące do spawania, czyli źródło prądu do wytwarzania łuku elektrycznego. Błędne odpowiedzi wynikają zwykle z mylenia ogólnych prac warsztatowych z konkretnymi procesami technologicznymi. Prace ślusarskie obejmują cięcie, wiercenie, gwintowanie, piłowanie, trasowanie czy montaż mechaniczny elementów metalowych. Do tego używa się imadeł, pilników, wiertarek, gwintowników, czasem szlifierek, ale nie spawarek jako głównego narzędzia. Ślusarz oczywiście może korzystać ze spawarki, jednak samo urządzenie nie jest określane jako sprzęt „do prac ślusarskich”, tylko właśnie do prac spawalniczych, bo jego kluczową funkcją jest wytworzenie łuku i stopienie metalu. Odpowiedź miernicze też jest nietrafiona, ponieważ roboty pomiarowe w budownictwie i hydrotechnice opierają się na zupełnie innym typie sprzętu: teodolitach, niwelatorach, dalmierzach, łatkach niwelacyjnych, taśmach mierniczych czy odbiornikach GNSS. Te instrumenty służą do wyznaczania odległości, kątów, rzędnych terenu, a nie do obróbki czy łączenia elementów stalowych. Spawarka nie posiada żadnych podziałek ani układów optycznych, nie wykonuje też żadnych pomiarów geodezyjnych. Z kolei skojarzenie z pracami betoniarskimi wynika czasem z tego, że na budowie obok siebie stoją różne maszyny, ale do robót betoniarskich używa się betoniarek, mieszalników, wibratorów do betonu, pomp do mieszanki, zacieraczek. Sprzęt betoniarski ma za zadanie mieszać, transportować i zagęszczać beton, a nie nagrzewać i stapiać metal. Typowy błąd myślowy polega tu na patrzeniu głównie na obudowę urządzenia i ogólny „budowlany” wygląd, zamiast na charakterystyczne szczegóły: przewód z uchwytem na elektrodę, przewód masowy z klemą, pokrętło regulacji prądu, oznaczenia zakresu natężenia. Jeśli skupimy się na funkcji – wytworzenie łuku elektrycznego i stopienie metalu – to od razu widać, że poprawne są prace spawalnicze, a nie ślusarskie, miernicze czy betoniarskie.