Kategorie: Budowle hydrotechniczne
Prawidłowo – ścianka szczelna w płycie fundamentowej jazu jest sytuowana na początku płyty, czyli po stronie napływu wody. Chodzi o to, żeby maksymalnie wydłużyć drogę filtracji pod fundamentem i obniżyć ciśnienie wody pod płytą już na samym starcie. W praktyce woda „szuka” najkrótszej drogi pod budowlą. Jeśli od razu na początku płyty napotka przeszkodę w postaci ścianki szczelnej, to linie prądu filtracyjnego zostają wydłużone, a gradient hydrauliczny maleje. To właśnie jedna z podstawowych zasad zabezpieczania budowli hydrotechnicznych przed podmyciem i przebiciem hydraulicznym. Ścianka szczelna (np. z grodzic stalowych typu Larssen albo żelbetowa ściana szczelinowa) kotwiona jest w warstwie gruntu o niskiej przepuszczalności, często w ił, glinę lub dobrze zagęszczony piasek. Dzięki temu ogranicza się przesiąkanie pod jazem i możliwość powstania sufozji. Moim zdaniem warto zapamiętać, że w podręcznikach i wytycznych projektowych dla budowli piętrzących praktycznie zawsze rysunki pokazują ściankę właśnie od strony górnej wody. Czasem stosuje się też drugą ściankę od strony dolnej wody, ale ta „obowiązkowa” i podstawowa jest na początku płyty. W eksploatacji dobrze zaprojektowana ścianka szczelna zmniejsza ryzyko uszkodzeń fundamentu, pęknięć płyty i wypłukiwania gruntu spod obiektu, co przekłada się na dłuższą trwałość całego jazu i mniejsze koszty napraw.