Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Bardzo często spotyka się mylne przekonanie, że wystarczy wykonać jedną izolację poziomą, by zabezpieczyć ścianę fundamentową przed podciąganiem kapilarnym wilgoci. Niestety, takie uproszczenie prowadzi do błędów projektowych i wykonawczych. Wskazanie miejsc oznaczonych innymi numerami niż 2 i 4 to typowy przykład niezrozumienia, jak naprawdę rozchodzi się wilgoć w konstrukcjach podziemnych. Przykładowo, wybór pozycji umieszczonych wyżej (jak np. 1 czy 8) sugeruje błędne utożsamianie izolacji poziomej fundamentu z warstwą oddzielającą ścianę nadziemną lub strop od dalszych partii budynku, co nie ma wpływu na ochronę przed podciąganiem wilgoci z gruntu. Wskazania takie jak 5, 6 czy 7 to z kolei elementy związane najczęściej z podłogą na gruncie albo ławami fundamentowymi, a nie z właściwą barierą przed kapilarną migracją wody. Typowym błędem jest też mylenie izolacji pionowej z poziomą – ta pierwsza chroni ścianę przed bocznym naporem wilgoci gruntu, ale nie zatrzyma ruchu wody wzdłuż przekroju ściany od dołu. W branżowych normach, np. PN-EN 1996-1-1, oraz w poradnikach ITB wyraźnie zwraca się uwagę na konieczność dwukrotnego zabezpieczenia – zarówno pod ścianą fundamentową, jak i na jej styku z podłogą piwnicy. W praktyce, gdy izolacja pozioma jest źle umiejscowiona, skutkuje to zawilgoceniem murów, powstawaniem pleśni czy nawet uszkodzeniem konstrukcji. Dlatego dokładne zrozumienie lokalizacji i roli izolacji poziomej jest tu tak istotne – i tu niestety wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają prawidłowych rozwiązań technicznych. Trzeba zawsze patrzeć na cały układ warstw w konstrukcji, a nie tylko na pojedyncze elementy, bo tylko wtedy ściany fundamentowe będą naprawdę suche i trwałe.