Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Izolacja termiczna układana bezpośrednio na podsypce piaskowej powinna charakteryzować się przede wszystkim odpornością na wilgoć oraz odpowiednią sztywnością, żeby nie ulegała odkształceniom pod wpływem obciążeń i nie nasiąkała wodą z gruntu. Zasypka z perlitu ekspandowanego, choć ma dobre właściwości izolacyjne i jest lekka, to jednak po kontakcie z wilgocią traci swoje parametry – perlit dość łatwo nasiąka, a poza tym nie zapewnia sztywnej, stabilnej powierzchni pod dalsze warstwy podłogi. Granulat ze zmineralizowanej włókniny celulozowej również jest ciekawy pod względem izolacyjności cieplnej i ekologii, ale jego stosowanie bezpośrednio na podsypce piaskowej nie ma sensu – w kontakcie z wilgocią, szczególnie w gruncie, bardzo szybko ulega degradacji biologicznej i traci strukturę. Maty lamelowe z wełny szklanej, nawet jeśli pokryte folią aluminiową, nie nadają się do tego zastosowania ze względu na brak sztywności – łatwo się odkształcają, co prowadzi do powstania nierówności podłogi, a ich odporność na wilgoć jest ograniczona do powierzchniowej warstwy folii, która w praktyce często ulega uszkodzeniom przy montażu. W branży budowlanej panuje przekonanie, że zastosowanie niewłaściwego materiału w tym miejscu to jeden z najbardziej podstawowych błędów – najczęściej wynika to z mylnego przekonania, że liczy się tylko współczynnik lambda albo cena materiału. Tymczasem izolacja podłogi na gruncie musi być odporna zarówno na wodę, jak i na ściskanie, bo tylko wtedy gwarantuje trwałość całej konstrukcji i brak problemów eksploatacyjnych, takich jak przemarzanie czy zawilgocenia. Stąd właśnie wybór materiału, który nie nasiąka i daje stabilną, zwartą płaszczyznę – to jest kluczowe według obecnych norm i dobrych praktyk wykonawczych.