Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Wykonywanie izolacji przeciwwilgociowej to temat, który wciąż bywa źle rozumiany, szczególnie jeśli chodzi o miejsce i sposób jej układania. Utarło się przekonanie, że wystarczy położyć warstwę papy na ławie fundamentowej, często nawet tylko pojedynczą, i sprawa załatwiona. Tymczasem praktyka i standardy branżowe pokazują, że taki sposób nie chroni w pełni przed podciąganiem wilgoci do wyższych partii ściany. Ława fundamentowa najczęściej wykonana jest z betonu, który sam w sobie ma sporą nasiąkliwość i nie gwarantuje szczelności – papa na ławie nie zabezpiecza więc skutecznie styku z murem fundamentowym. Zdarza się, że ktoś stosuje tylko jedną warstwę papy, bo myśli, że to wystarczy – niestety, pojedyncza warstwa łatwo się uszkadza podczas dalszych prac lub nie daje pełnej pewności szczelności, zwłaszcza w miejscach łączeń. Problemem jest też błędne przekonanie, że izolację można położyć wyłącznie na etapie budowy fundamentów, zapominając o konieczności oddzielenia ściany fundamentowej od części naziemnej. Przenoszenie wilgoci przez kapilary to długofalowy proces i nawet drobne uchybienia ujawniają się po kilku latach użytkowania budynku. W praktyce stosuje się dwie warstwy papy właśnie na górze ściany fundamentowej, bo tylko taki układ stanowi skuteczną barierę dla wilgoci i jest zgodny z aktualnymi wytycznymi zarówno polskich, jak i europejskich norm. Z mojego punktu widzenia warto zwracać uwagę na takie detale i nie iść na żadne skróty, bo skutki mogą być bardzo kosztowne i trudne do usunięcia w przyszłości.