Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Prawidłowe wyliczenie kosztu robocizny przy izolacji cieplnej według KNR wymaga uwzględnienia właściwych nakładów pracy oraz stawek dla każdej grupy zawodowej. Częstym błędem jest branie pod uwagę tylko sumy nakładów z wiersza „Razem” albo – co gorsza – pomijanie różnic w stawkach robocizny dla poszczególnych zawodów. W praktyce kosztorysowania nie stosuje się prostego przemnożenia łącznej liczby roboczogodzin przez jedną, uśrednioną stawkę, bo każda grupa zawodowa ma inne wynagrodzenie. To właśnie prowadzi do nieprawidłowych wyników typu 23,46 zł czy 46,92 zł – są to wartości wynikające z pomnożenia odpowiednio łącznego nakładu pracy przez jedną stawkę, bez rozbicia na dekarzy i robotników. Takie podejście nie jest zgodne z dobrą praktyką kosztorysową. Natomiast wybór kwoty 76,50 zł sugeruje, że ktoś przepisał lub nieprzeliczył wartości dla 100 m² bez jej proporcjonalnego dostosowania do 10 m². To bardzo częsty błąd, szczególnie przy pośpiechu albo niewielkim doświadczeniu – łatwo przeoczyć, że nakłady z KNR podawane są dla większych jednostek, i trzeba je skalować do zakresu zadania. Standardy branżowe wyraźnie wymagają rozdzielenia roboczogodzin według stawek grup zawodowych i proporcjonalnego przeliczenia na rzeczywistą powierzchnię robót. Moim zdaniem, umiejętność takiego rozbicia to podstawa pracy kosztorysanta, bo tylko wtedy można rzetelnie przedstawić inwestorowi kosztorys i uniknąć nieporozumień podczas rozliczeń końcowych. Warto też pamiętać, że KNR-y są tylko punktem wyjścia, a my musimy jeszcze umieć czytać ze zrozumieniem ich zapisy i kalkulować zgodnie z rzeczywistością budowy. Jeśli pojawiają się wątpliwości co do jednostek czy sposobu przeliczenia – lepiej sprawdzić kilka razy, niż narazić się na niepotrzebne straty finansowe lub utratę zaufania ze strony zleceniodawcy.