Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Często na budowie można się spotkać z przekonaniem, że pierwszy etap ocieplania ścian szkieletowych to montaż rusztów lub warstw elewacyjnych, ale to niestety błędne podejście. Źródłem tych nieporozumień bywa pomylenie kolejności prac lub nieznajomość technologii szkieletowej. Przykładowo, montowanie łat rusztu dystansowego służy dopiero do zamocowania poszycia zewnętrznego, zwykle po zakończeniu właściwej izolacji, ponieważ najpierw musi być zapewniona pełna szczelność i ciągłość warstwy termicznej. Poprzeczny ruszt konstrukcyjny pod drugą warstwę izolacji stosowany jest w ścianach wielowarstwowych, ale nie jest on pierwszą czynnością, bo nie ma sensu wykonywać rusztu, zanim nie wypełni się bazowej części przegrody. Również kładzenie drugiej warstwy izolacji (szczególnie na ruszcie wewnętrznym) to etap wyraźnie późniejszy i dotyczy zwykle systemów o podwyższonych wymaganiach energetycznych lub akustycznych. Największy problem pojawia się, gdy ktoś próbuje zamontować elementy konstrukcyjne albo wykończeniowe bez uprzedniego wypełnienia przestrzeni konstrukcyjnej izolacją – wtedy bardzo trudno później naprawić błędy i wyeliminować mostki cieplne. Kluczowe jest więc zrozumienie, że poprawna kolejność robót zaczyna się od szczelnego ułożenia pierwszej warstwy izolacji „na wcisk” w przestrzeniach szkieletu, co zapewnia trwałość i wysoką efektywność termiczną całej przegrody. Takie postępowanie jest zgodne z wytycznymi ITB, normami PN-EN 13162 oraz praktyką rynkową. Z mojego doświadczenia wynika, że pomijanie tego etapu lub jego niewłaściwe wykonanie jest jedną z najczęstszych przyczyn późniejszych reklamacji dotyczących strat ciepła czy kondensacji wilgoci w ścianach.