Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Wielu osobom wydaje się, że problemy spowodowane przez wilgoć i sole mineralne w murach mogą prowadzić do bardzo różnych usterek – od rozszczelnienia okien, przez uszkodzenia konstrukcyjne ścian, aż po zakłócenia wentylacji. To jednak typowy błąd myślowy wynikający z nieznajomości mechanizmu krystalizacji soli i jej wpływu na materiały budowlane. Rozszczelnienie okien i drzwi to raczej efekt pracy konstrukcji, błędnego montażu lub osiadania budynku, a nie działania soli. Pękanie konstrukcji ścian zewnętrznych jest z kolei możliwe, ale w bardzo zaawansowanym stadium, po długotrwałej i poważnej degradacji muru. Samo zjawisko krystalizacji soli najpierw skutkuje zniszczeniem wykończenia powierzchni – tynków i farb – a nie konstrukcji nośnej. Obniżenie sprawności wentylacji grawitacyjnej to jeszcze inny temat, zwykle wiążący się z brakiem drożności kanałów lub zmianami w przepływie powietrza, a nie z wykwitami solnymi. Typowym błędem jest utożsamianie wszystkich problemów z wilgotnością z uszkodzeniami konstrukcyjnymi. Branżowe standardy (np. wytyczne ITB dotyczące renowacji zawilgoconych murów) jasno wskazują, że pierwszym i najczęstszym objawem działania soli jest odpadanie tynku oraz łuszczenie się powłok malarskich. Dopiero później, jeśli problem jest ignorowany przez lata, mogą pojawić się poważniejsze konsekwencje, ale to już zupełnie inna liga. Warto więc patrzeć na takie zjawiska z praktycznej strony i nie mylić skutków działania wilgoci oraz soli z innymi, bardziej konstrukcyjnymi problemami budynku.