Kwalifikacja: BUD.06 - Wykonywanie izolacji budowlanych

Na wykresie widać, że mimo iż wszystkie przegrody budowlane w domu pasywnym mają bardzo dobrą izolacyjność, to jednak największe straty ciepła nie powstają przez dach, ściany czy podłogę. To częsty błąd w myśleniu – wielu osobom wydaje się, że skoro przez dach czy ściany jest większa powierzchnia, to tam będzie też najwięcej strat. Jednak w praktyce – w budynkach pasywnych – standardy izolacji termicznej dla ścian, dachu czy podłogi są tak wyśrubowane (wartość współczynnika U nawet na poziomie 0,10-0,15 W/m²K), że te elementy tracą naprawdę minimalne ilości energii. Podłoga, choć czasem zaniedbywana, również w domach pasywnych jest dobrze doizolowana – szczególnie przez zastosowanie płyt XPS czy podwójnych warstw styropianu. Dach, dzięki grubym warstwom wełny mineralnej czy piany PUR, praktycznie nie przepuszcza ciepła w znaczącym stopniu. Wbrew pozorom, to nie powierzchnia decyduje, a właściwości materiału i eliminacja mostków termicznych. Okna natomiast, nawet o najwyższej klasie, mają parametry dużo słabsze niż pozostałe przegrody – i to właśnie one generują najwięcej strat w bilansie energetycznym domu pasywnego. Typowym błędem jest także niedocenienie wpływu mostków termicznych wokół ram okiennych lub złego montażu, mimo bardzo dobrego produktu. Warto też pamiętać, że wentylacja z odzyskiem ciepła w domach pasywnych minimalizuje straty przez wymianę powietrza, więc rozwiązania mechaniczne z rekuperacją jeszcze bardziej przesuwają bilans strat właśnie na okna. Dlatego przy analizie tego typu wykresów zawsze trzeba myśleć całościowo o standardach, właściwościach materiałów i wpływie detali konstrukcyjnych na straty cieplne.