Kwalifikacja: BUD.07 - Wykonywanie płaszczy ochronnych z blachy, konstrukcji wsporczych i nośnych oraz izolacji przemysłowych

Stosowanie kołków, śrub czy wkrętów do łączenia elementów konstrukcji wsporczej podczas wykonywania płaszcza ochronnego raczej mija się z celem w praktyce blacharskiej. W przypadku kołków – chociaż są wykorzystywane w budownictwie, to służą głównie do mocowania elementów do podłoża, na przykład do betonu, ścian czy drewna, ale nie do łączenia cienkich blach między sobą. Śruby z kolei są dobre tam, gdzie istotna jest możliwość rozebrania połączenia – montuje się je do cięższych konstrukcji, wymagających dużej siły docisku i stabilności, np. przy montażu maszyn czy konstrukcji stalowych. Do blach cienkościennych to przesada, a poza tym dochodzi problem gwintowania, co komplikuje montaż i wydłuża czas pracy. Wkręty natomiast stosuje się głównie do drewna, płyt gipsowych czy niektórych miękkich materiałów, a w zastosowaniach blacharskich bywają używane, ale raczej przy mniej wymagających połączeniach, gdzie nie jest potrzebna najwyższa szczelność czy odporność na drgania. Typowym błędem jest myślenie, że każde połączenie metalowych elementów można zrobić uniwersalnym łącznikiem – niestety, w blacharstwie chodzi o trwałość, estetykę i odporność na czynniki atmosferyczne, dlatego to właśnie nity są rozwiązaniem preferowanym i zgodnym z branżowymi standardami. Warto o tym pamiętać przy analizie tego typu pytań, bo wybór nieodpowiedniej technologii prowadzi do późniejszych problemów eksploatacyjnych i reklamacji.