Kwalifikacja: BUD.07 - Wykonywanie płaszczy ochronnych z blachy, konstrukcji wsporczych i nośnych oraz izolacji przemysłowych

Często pojawia się pokusa, żeby przy cylindrycznych zbiornikach czy rurociągach stosować na przykład ceowniki, listwy czy nawet elipsy, bo wydają się łatwiejsze do zamocowania albo bardziej uniwersalne. Jednak technicznie to nie są najlepsze wybory – ceowniki mają otwartą budowę, więc nie otaczają rury w sposób ciągły i nie zapewniają równomiernego docisku blachy z każdej strony. W praktyce prowadzi to do powstawania nieszczelności i miejsc podatnych na odkształcenia albo korozję. Listwy natomiast są typowe dla płaskich powierzchni albo stosuje się je do zamocowań pomocniczych – na cylindrycznych obiektach nie są w stanie objąć całego obwodu, więc izolacja będzie niestabilna, może się przesuwać, a samo mocowanie jest podatne na zerwanie przy większych wibracjach czy zmianach temperatury. Ciekawostką jest elipsa, która wydaje się na pierwszy rzut oka podobna do koła, ale przy przekrojach idealnie cylindrycznych nie zapewnia równomiernego kontaktu z powierzchnią – elipsa przylega tylko punktowo, a nie liniowo, co kończy się często pofalowaniem blachy albo jej odstawaniem od powierzchni zbiornika. W praktyce, z mojego doświadczenia, takie błędy wynikają z braku zrozumienia geometrii i sił działających na powłoki ochronne, a to prowadzi do osłabienia trwałości instalacji i szybszego zużycia. Standardy branżowe (np. wytyczne dotyczące izolacji przemysłowych) bardzo wyraźnie wskazują na używanie pierścieni właśnie ze względu na ich dopasowanie do kształtu rurociągu i dużą odporność mechaniczną. Warto pamiętać, że dobór konstrukcji mocującej powinien zawsze uwzględniać specyfikę chronionego obiektu – w tym przypadku jedyną rozsądną opcją są pierścienie.