Pierścienie zaciskowe to jedno z najważniejszych rozwiązań, jeśli chodzi o mocowanie konstrukcji nośnych do rurociągów. Stosuje się je wszędzie tam, gdzie nie można lub nie opłaca się spawać wsporników bezpośrednio do powierzchni rury, na przykład z powodu ochrony powłoki antykorozyjnej lub braku możliwości wyłączenia rurociągu z eksploatacji. Cała idea polega na tym, że pierścień zaciskowy obejmuje rurę wokół jej obwodu, zapewniając równomierny rozkład sił – to jest naprawdę kluczowe przy dużych średnicach albo wysokich obciążeniach dynamicznych. W praktyce wygląda to tak, że taki pierścień jest przeważnie skręcany śrubami, które generują siłę dociskającą, a sama konstrukcja pierścienia często jest segmentowa – ułatwia to montaż, bo nie trzeba demontować całego odcinka instalacji. Z mojej perspektywy to rozwiązanie naprawdę sprawdza się nawet przy nietypowych zadaniach modernizacyjnych, gdzie rura już pracuje albo jest trudno dostępna. Standardy branżowe, jak np. normy EN 13480 czy wytyczne producentów systemów podparć rurociągów (Lisega, Sikla) wprost opisują takie rozwiązania i rekomendują stosowanie pierścieni zaciskowych przy montażu konstrukcji wsporczych na rurociągach. Dobrze wiedzieć, że odpowiednio dobrane i zamontowane pierścienie minimalizują ryzyko uszkodzeń rurociągu i zapewniają długoletnią niezawodność całego systemu wsporczego.
Wiele osób myśli, że ringi zaciskowe to po prostu techniczne tłumaczenie pierścieni, ale w rzeczywistości w branży instalacyjnej określenie „ring zaciskowy” praktycznie nie funkcjonuje jako osobny element – to raczej potoczne, nieformalne spolszczenie, które może prowadzić do niejasności w dokumentacji czy rozmowach technicznych. Przekładki natomiast, chociaż istotne w montażu rurociągów (np. do kompensacji nierówności lub jako elementy izolacyjne), nie służą do mocowania konstrukcji nośnych do rurociągu – są raczej pośrednim elementem umieszczanym między dwoma powierzchniami, nigdy nie pełnią głównej funkcji zaciskowej wokół rury. Jeśli chodzi o żebra, to są one często mylone z elementami usztywniającymi albo wzmacniającymi, ale nie mają kompletnie zastosowania jako system mocowania konstrukcji wsporczych do rurociągu – żebra stosuje się zazwyczaj w konstrukcjach kadłubów, zbiorników czy większych struktur metalowych w celu nadania sztywności, a nie do bezpośredniego montażu na rurę. Typowym błędem jest też traktowanie tych pojęć zamiennie, co niestety skutkuje błędnymi decyzjami projektowymi i problemami podczas realizacji inwestycji. Najlepszą praktyką w branży jest precyzyjne stosowanie właściwych elementów montażowych, zgodnie z normami technicznymi i dokumentacją producentów. W przypadku konstrukcji nośnych na rurociągach, tylko pierścienie zaciskowe gwarantują właściwe i bezpieczne przenoszenie obciążeń, równomierne rozłożenie sił i brak ingerencji w strukturę rury, co jest nie do przecenienia przy eksploatacji instalacji przemysłowych. Moim zdaniem warto zawsze upewnić się, jakie jest dokładne przeznaczenie danego elementu i nie sugerować się potocznymi nazwami czy nieprecyzyjnymi tłumaczeniami.