Kwalifikacja: BUD.07 - Wykonywanie płaszczy ochronnych z blachy, konstrukcji wsporczych i nośnych oraz izolacji przemysłowych

W instalacjach rurociągowych, gdy pojawia się potrzeba połączenia rur o różnych średnicach, wybór odpowiedniego elementu ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania i szczelności izolacji. Jednym z najczęstszych błędów jest sądzenie, że do takich połączeń stosuje się króćce, kaptury albo dekle. Króciec to zazwyczaj element służący do wprowadzenia dodatkowego odgałęzienia lub montażu armatury, a nie do łączenia rur o różnych średnicach. Często pojawia się tu mylne przekonanie, że skoro króciec pozwala na przyłączenie czegoś do rurociągu, to sprawdzi się też przy zmianie średnicy. Tymczasem w praktyce instalacyjnej króciec nie pełni funkcji kompensującej różnicę przekrojów, a użycie go w tym miejscu prowadziłoby do nieszczelności i potencjalnych problemów eksploatacyjnych. Kaptur natomiast to zaślepka stosowana do zakończenia rurociągu – stosuje się ją tam, gdzie trzeba zamknąć odcinek rury, a nie połączyć dwie różne średnice. Dekel z kolei także jest elementem zamykającym – służy do hermetycznego zamknięcia końca rury, np. na czas prób ciśnieniowych lub na stałe. W branży izolacyjnej istnieje wyraźna różnica między elementami przejściowymi a zaślepiającymi i nie warto tych pojęć mieszać. Z mojego doświadczenia wynika, że często myli się te elementy, zwłaszcza na początku nauki, ale w codziennej praktyce technik musi rozróżniać, kiedy stosować stożek (czyli element przejściowy), a kiedy króciec, dekiel lub kaptur, które pełnią zupełnie inne funkcje. Dobieranie nieodpowiednich elementów może prowadzić do powstawania mostków cieplnych, nieszczelności izolacji i w efekcie strat energetycznych oraz niezgodności ze standardami branżowymi, na przykład PN-EN 14303 czy PN-EN 1505 dla systemów wentylacyjnych i izolacji technicznych.