Kwalifikacja: BUD.07 - Wykonywanie płaszczy ochronnych z blachy, konstrukcji wsporczych i nośnych oraz izolacji przemysłowych

Podczas określania grubości płaszcza zbiornika ze stali nierdzewnej dla konkretnej średnicy bardzo ważne jest, by precyzyjnie odczytywać dane z tabeli i rozumieć, z czego wynikają poszczególne wartości. Wybierając wartości takie jak 3 mm, 4 mm czy nawet 6 mm, łatwo pomylić się, kierując się zbyt pobieżnym spojrzeniem na zakresy średnic lub przyzwyczajeniem do innych typów stali. Dla średnic między 15 a 30 metrów (czyli dokładnie takiej jak 25 m) tabela wyraźnie wskazuje 5 mm jako minimalną grubość dla stali nierdzewnych. 3 mm stosuje się wyłącznie dla mniejszych średnic (4 ≤ D < 10), a 4 mm dotyczy zbiorników o średnicy 10 ≤ D < 15. Natomiast grubość 6 mm zaczyna obowiązywać dopiero od średnic 30 m wzwyż. W praktyce branżowej zdarza się, że ktoś pomyli normy dla stali węglowych z nierdzewnymi lub zaokrągli wartość 'na oko', ale takie uproszczenia są niebezpieczne. Zbyt cienki płaszcz to ryzyko utraty wytrzymałości pod wpływem ciśnienia czy korozji, a z kolei przesadnie gruby to niepotrzebna strata materiału i wzrost kosztów produkcji. Częsty błąd polega też na ignorowaniu faktu, że normy dla stali nierdzewnych są zwykle bardziej restrykcyjne przy większych średnicach, bo istotna jest odporność na naciski i długą eksploatację w trudnych warunkach. Moim zdaniem warto zawsze praktykować spokojne, szczegółowe analizowanie tabeli oraz porównywanie zakresów średnic, zanim wskaże się ostateczną grubość – to zdecydowanie pomaga uniknąć kosztownych błędów projektowych i wykonawczych.