Kwalifikacja: BUD.07 - Wykonywanie płaszczy ochronnych z blachy, konstrukcji wsporczych i nośnych oraz izolacji przemysłowych

W temacie zabezpieczania połączeń metali powłoką ochronną nietrudno się pogubić, bo zagrożeń jest sporo. Jednak nie każdy problem rozwiązuje malowanie. Pękanie blachy, choć groźne, wynika zazwyczaj z błędów projektowych, zbyt dużych naprężeń, zmęczenia materiału albo niewłaściwego procesu spawania. Żadna powłoka malarska nie wzmocni mechanicznie blachy do tego stopnia, by zapobiec jej pękaniu – tutaj liczy się głównie odpowiednia konstrukcja i dobór materiału. Wybrzuszenia blachy z kolei to efekt działania ciśnienia, niekontrolowanych naprężeń, czasem błędnego montażu lub nieprawidłowego podparcia. Warstwa farby, nawet najlepsza, nie zatrzyma takich odkształceń – trzeba zadbać o odpowiedni montaż oraz przewidzieć możliwe rozprężenia termiczne. Korozja naprężeniowa to jeszcze inny przypadek: powstaje najczęściej w miejscach, gdzie materiał jest jednocześnie narażony na działanie czynników korozyjnych i na naprężenia rozciągające. Wtedy może dojść do pękania, ale ochrona malarska nie zawsze jest skuteczna, bo bardziej liczy się dobór odpornego stopu i kontrola naprężeń. Typowym błędem jest wrzucanie wszystkich rodzajów korozji do jednego worka, a przecież powłoka malarska najlepiej sprawdza się przy korozji kontaktowej, zwłaszcza na styku różnych metali. Dlatego warto rozróżniać, z jakim zagrożeniem mamy do czynienia i dobierać środki ochrony pod konkretne ryzyko, zamiast liczyć, że farba załatwi wszystko.