Kwalifikacja: INF.01 - Montaż i utrzymanie torów telekomunikacyjnych oraz urządzeń abonenckich
Do budowy sieci ISDN w układzie rozszerzonej magistrali pasywnej należy zastosować kabel stacyjny
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór 2-parowego kabla stacyjnego do budowy sieci ISDN w układzie rozszerzonej magistrali pasywnej jest jak najbardziej trafny. ISDN, czyli Zintegrowana Usługa Cyfrowa Sieci, jest stosowana do przesyłania danych cyfrowych, głosu oraz obrazu. W praktyce, dla magistrali pasywnej, stosuje się właśnie kabel 2-parowy, ponieważ umożliwia on niezawodne przesyłanie danych na krótkie i średnie odległości. Ten typ kabla składa się z dwóch par przewodów, co jest wystarczające dla realizacji połączeń ISDN, które operują na dwóch kanałach B i jednym kanale D w podstawowej konfiguracji. Standardowo, takie rozwiązanie pozwala na osiągnięcie przepustowości do 144 kbps, co było szczególnie istotne w czasach przed rozwojem szerokopasmowego internetu. Dodatkowo, z mojego doświadczenia wynika, że kabel ten jest bardziej ekonomiczny i łatwiejszy w instalacji niż rozwiązania wieloparowe. W praktyce, wykorzystywane są kable skrętki, które dzięki swojej konstrukcji minimalizują zakłócenia elektromagnetyczne. To bardzo ważne, gdyż w środowisku miejskim takie zakłócenia mogą być znaczne. W dobie światłowodów ISDN może wydawać się przestarzałe, ale w niektórych zastosowaniach nadal znajduje swoje miejsce.
Zastosowanie innego niż 2-parowy kabla stacyjnego w budowie sieci ISDN w układzie rozszerzonej magistrali pasywnej opiera się na błędnym rozumieniu specyfikacji technicznych i wymagań tej technologii. Wybór kabla 4-parowego, 1-parowego lub 8-parowego nie jest zgodny z praktycznymi i standardowymi wymaganiami dla ISDN. Kabel 4-parowy jest typowo używany w sieciach Ethernet, takich jak 100Base-TX czy Gigabit Ethernet, gdzie wymagana jest większa przepustowość oraz redundancja. W kontekście ISDN, który działa z mniejszymi przepustowościami, taki kabel byłby przewymiarowany i nieekonomiczny. Z kolei kabel 1-parowy nie dostarczyłby odpowiedniej liczby kanałów do realizacji połączeń ISDN, które wymagają minimum dwóch par do przesyłania danych kanałami B i sygnalizacji przez kanał D. Kabel 8-parowy jest stosowany w bardziej zaawansowanych instalacjach telekomunikacyjnych, gdzie jest potrzeba przesyłania większej liczby równoległych sygnałów, co w przypadku podstawowych instalacji ISDN jest zwyczajnie nadmiarowe. Błędem jest tu także niedostosowanie rozwiązań technicznych do rzeczywistych potrzeb sieci ISDN, co może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i komplikacji podczas instalacji. Warto pamiętać, że w technologii ISDN kluczowe jest balansowanie między funkcjonalnością, a ekonomią, co doskonale realizuje kabel 2-parowy. W praktyce, niepoprawny dobór kabla może skutkować problemami z jakością połączeń i stabilnością sieci, co jest istotnym zagadnieniem w telekomunikacji.