Kwalifikacja: INF.01 - Montaż i utrzymanie torów telekomunikacyjnych oraz urządzeń abonenckich
Jakiego rodzaju włókna światłowodowe wchodzą w skład kabla optotelekomunikacyjnego o oznaczeniu Z-OTKtsd 6 G50?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Świetnie, wybrałeś właściwą odpowiedź! Kabel optotelekomunikacyjny oznaczony jako Z-OTKtsd 6 G50 zawiera włókna wielomodowe z rdzeniem o średnicy 50 µm. Włókna wielomodowe tego typu są powszechnie stosowane w sieciach wewnętrznych, takich jak LAN (Local Area Network), gdzie sygnały muszą przebyć stosunkowo krótkie odległości. Ich większa średnica rdzenia umożliwia przesyłanie wielu modów światła, co, choć powoduje większe straty modalne, to jednak ułatwia sprzęganie światła i korzystanie z tańszych źródeł światła, takich jak diody LED lub VCSEL. Standardy takie jak ISO/IEC 11801 często wskazują użycie włókien 50 µm w specyfikacjach dotyczących sieci wewnętrznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w kontekście ekonomicznej efektywności i prostoty instalacji. Praktyczne zastosowania obejmują nie tylko strukturalne okablowanie budynków, ale także centra danych, gdzie krótki zasięg i wysoka przepustowość są kluczowe. Moim zdaniem, zrozumienie różnicy między włóknami wielomodowymi a jednodomowymi jest kluczowe, zwłaszcza gdy planuje się instalacje wymagające optymalizacji kosztów i technologii.
Zajmijmy się teraz analizą błędnych opcji. W przypadku włókien jednodomowych, które zostały wspomniane jako opcje z przesuniętą dyspersją oraz niezerową dyspersją, mamy do czynienia z rozwiązaniami stosowanymi na dużo większe odległości. Włókna jednodomowe są znane z tego, że umożliwiają transmisję na setki, a nawet tysiące kilometrów, co jest kluczowe w połączeniach dalekiego zasięgu, takich jak sieci telekomunikacyjne między miastami. Ich rdzeń jest zdecydowanie mniejszy, zazwyczaj około 8-10 µm, co pozwala na przesyłanie tylko jednego modu światła, minimalizując straty i dyspersję modalną. Z kolei włókna wielomodowe z rdzeniem 62,5 µm były popularne w przeszłości, ale obecnie są mniej efektywne w porównaniu do włókien 50 µm z powodu wyższej dyspersji i ograniczonej przepustowości. Często pojawia się tutaj typowy błąd myślowy, polegający na zakładaniu, że większy rdzeń oznacza lepszą transmisję, co jest prawdą tylko w specyficznych sytuacjach, takich jak krótkozasięgowe połączenia wewnętrzne. Kluczowe jest zatem dopasowanie typu włókna do specyficznych potrzeb sieci, co pozwala na optymalizację kosztów i efektywności. Warto zawsze odnosić się do aktualnych standardów, takich jak TIA/EIA-568 czy wspomniane już normy ISO/IEC, by unikać błędów w doborze technologii.