Kwalifikacja: INF.01 - Montaż i utrzymanie torów telekomunikacyjnych oraz urządzeń abonenckich
Technologią zwykle stosowaną do realizacji dostępu PRA w sieci ISDN jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Technologia IDSL, czyli ISDN Digital Subscriber Line, to specyficzna wersja DSL, która została opracowana do pracy w sieciach ISDN. Dzięki niej możemy korzystać z cyfrowych transmisji danych na liniach miedzianych typowych dla sieci telefonicznych. W praktyce oznacza to, że IDSL umożliwia przesyłanie danych i głosu jednocześnie, co jest kluczowe w kontekście dostępu PRA (Primary Rate Access) w sieciach ISDN. Dostęp PRA to zaawansowana forma cyfrowej komunikacji, która oferuje 30 kanałów B o przepustowości 64 kbps każdy oraz kanał D o przepustowości 64 kbps dla sygnalizacji. Dzięki IDSL nie tylko możemy efektywnie wykorzystać istniejącą infrastrukturę, ale także zapewnić stabilne połączenia o stosunkowo niskiej latencji. To sprawia, że jest to technologia chętnie wybierana przez przedsiębiorstwa, które potrzebują niezawodnych i elastycznych rozwiązań komunikacyjnych. W branży telekomunikacyjnej, wykorzystanie optymalnych technologii takich jak IDSL jest kluczowe dla zapewnienia jakości usług, co przekłada się na zadowolenie klientów i efektywność operacyjną.
Wybierając technologie takie jak HDSL, VDSL czy ADSL do realizacji dostępu PRA w sieci ISDN, można popełnić kilka typowych błędów myślowych. Przede wszystkim, HDSL, choć jest technologią DSL, jest zaprojektowana głównie do transmisji symetrycznej danych na średnie odległości w sieciach cyfrowych, ale nie jest ściśle powiązana z ISDN. Używa się jej często w liniach wynajętych, ale jej głównym celem nie jest obsługa sygnałów ISDN. Z kolei VDSL i ADSL to technologie przeznaczone głównie do szybkiej transmisji danych w sieciach internetowych, gdzie VDSL oferuje bardzo dużą przepustowość na krótkich dystansach, a ADSL umożliwia asymetryczny dostęp do internetu, co oznacza znacznie szybsze pobieranie niż wysyłanie danych. Żadna z tych technologii nie jest idealną opcją dla ISDN PRA, ponieważ nie obsługują one w pełni wymagań dotyczących kanałów B i D w standardzie ISDN. Dlatego myślenie, że technologie te mogą zastąpić IDSL w kontekście PRA, wynika z niezrozumienia specyfiki i wymagań systemów ISDN, które są zorientowane na inne cele niż typowe zastosowania internetowe.