Kwalifikacja: INF.01 - Montaż i utrzymanie torów telekomunikacyjnych oraz urządzeń abonenckich

Wiele osób myli kodeki stosowane w różnych standardach telekomunikacyjnych, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę ich różnorodność i specyfikę zastosowań. PCM, czyli Modulacja Kodu Pulsowego, przy 64 kbit/s jest powszechnie stosowana w tradycyjnych systemach telefonicznych, takich jak ISDN, ponieważ zapewnia najwyższą jakość dźwięku. Jednak PCM wymaga znacznie większej przepustowości niż ADPCM, co czyni go mniej efektywnym w systemach mobilnych, gdzie zasoby częstotliwości są ograniczone. Z kolei 16 kbit/s ADPCM, choć również korzysta z adaptatywnej modulacji, jest zbyt silnie skompresowane, co prowadzi do znacznych strat jakości sygnału mowy. Z mojego doświadczenia wynika, że wybór odpowiedniego kodeka jest kluczowy dla efektywności całego systemu. W przypadku DECT, 32 kbit/s ADPCM zapewnia optymalną równowagę między jakością a efektywnością wykorzystania pasma. Natomiast 16 kbit/s PCM jest rzadko stosowane, ponieważ nie oferuje znaczących korzyści ani w zakresie jakości, ani w zakresie kompresji w porównaniu z innymi dostępnymi opcjami. Typowym błędem jest zakładanie, że niższa przepustowość zawsze oznacza lepszą efektywność, co nie zawsze jest prawdą w kontekście jakości transmisji dźwięku. Dobrze jest pamiętać, że wybór kodeka powinien być dostosowany do specyfiki systemu i jego wymagań operacyjnych.