Kwalifikacja: INF.01 - Montaż i utrzymanie torów telekomunikacyjnych oraz urządzeń abonenckich
Współczynnik efektywnej mocy promieniowania ERP (Effective Radiated Power) dla nadajnika o mocy 100 mW, obciążonego bezstratną linią zasilającą zakończoną dipolem półfalowym, wynosi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Współczynnik efektywnej mocy promieniowania, czyli ERP, to kluczowy parametr w telekomunikacji. Określa on moc, którą nadajnik efektywnie emituje w kierunku maksymalnego promieniowania. W tym przypadku mamy nadajnik o mocy 100 mW i dipol półfalowy. Dipol półfalowy, w idealnych warunkach, ma zysk 2,15 dBi. To oznacza, że promieniuje mocniej niż teoretyczna antena izotropowa, ale jest to zysk względem izotropowego źródła. Przeliczając, moc 100 mW to 20 dBm. Dodając zysk anteny, mamy 22,15 dBm. Przeliczając dBm na dBd (zysk w odniesieniu do dipola półfalowego), odejmujemy 2,15, co daje nam dokładnie 20 dBd. To właśnie ta wartość jest prawidłową odpowiedzią. W praktyce ERP pozwala na porównanie efektywności różnych systemów antenowych i jest kluczowy przy planowaniu zasięgu sieci bezprzewodowych. W telekomunikacji często stosuje się ERP do oceny, jak daleko sygnał może dotrzeć. Ułatwia to projektantowi sieci wybór odpowiednich anten i tras, by zapewnić optymalne pokrycie. Oczywiście, w rzeczywistości mamy dodatkowe czynniki, jak tłumienie w kablach czy wpływ otoczenia, ale zrozumienie podstaw ERP to solidny fundament w projektowaniu sieci.
W przypadku podanych odpowiedzi do pytania o współczynnik efektywnej mocy promieniowania ERP, istotne jest zrozumienie kilku kluczowych koncepcji. Współczynnik ERP odnosi się do mocy emitowanej przez antenę w stosunku do anteny izotropowej. W naszym scenariuszu mamy nadajnik o mocy 100 mW i dipol półfalowy, co jest klasycznym ustawieniem w praktyce. Odpowiedzi 40 dBd, 10 dBd i 30 dBd wskazują na nieporozumienia dotyczące obliczania zysku antenowego lub niewłaściwego przeliczania mocy w decybelach. 40 dBd to wartość niezwykle wysoka, zazwyczaj osiągana przez bardzo zaawansowane systemy antenowe, nie dipole. Taka wartość sugeruje błędne rozumienie skali dBd oraz rzeczywistego zysku, jaki może oferować dipol półfalowy. W kontekście 10 dBd, jest to zbyt niska wartość, nie biorąca pod uwagę, że sam dipol półfalowy ma zysk 2,15 dBi, co przekłada się na większą efektywną moc promieniowania. Rozważając 30 dBd, możliwe błędne założenie to przeszacowanie mocy dodanej przez antenę, co nie uwzględnia realistycznych właściwości typowych anten. Częstym błędem jest również mylenie dBi i dBd, co może prowadzić do takich nieścisłości. Przy projektowaniu systemów antenowych, zrozumienie tych błędów jest kluczowe dla poprawnego planowania zasięgu i efektywności transmisji.