To rzeczywiście jest system rozkroju spiralny. Moim zdaniem, to jedno z ciekawszych i praktyczniejszych rozwiązań w branży garbarskiej czy kaletniczej, szczególnie kiedy mamy do czynienia ze skórą o nieregularnym kształcie. W spiralnym rozkroju chodzi o to, żeby maksymalnie wykorzystać powierzchnię skóry – elementy są rozmieszczone od środka do zewnątrz, tworząc coś na wzór spirali ślimaka. Takie rozmieszczenie pozwala ograniczyć ilość odpadów, co w praktyce przekłada się na oszczędności materiałowe i mniejsze straty. Często spotyka się spiralny rozkrój np. przy cięciu dużych skór bydlęcych, gdzie liczy się optymalizacja kosztów produkcji. Ze swojego doświadczenia wiem, że to rozwiązanie sprawdza się szczególnie tam, gdzie elementy mają zbliżoną wielkość i można je elastycznie dopasować do kształtu skóry. Branżowe normy, np. ISO 15115 dla wyrobów skórzanych, wręcz sugerują stosowanie technik minimalizujących odpady – spiralny rozkrój idealnie się w to wpisuje. Generalnie, jeśli komuś zależy na efektywności i ekologicznym podejściu, to właśnie spiralny system jest najczęściej polecany przez praktyków.
Wiele osób myli spiralny rozkrój z innymi sposobami cięcia skór, głównie przez intuicyjne skojarzenia z nazwami. System parowy nie istnieje jako metoda rozkroju – to raczej odniesienie do procesów technologicznych używających pary, na przykład w prasowaniu lub obróbce cieplnej skóry, ale nie w samym rozmieszczaniu wykrojów. Jodełkowy kojarzy się głównie z układaniem parkietów lub wzorami w tekstyliach, gdzie elementy układają się naprzemiennie pod kątem, tworząc tzw. jodełkę – w branży garbarskiej bardzo rzadko stosowany, raczej jako ciekawostka niż praktyka, bo generuje dużo odpadów i ciężko go logicznie zastosować na nieregularnych skórach. Wachlarzowy natomiast polega na układaniu wykrojów promieniście od jednego punktu, trochę jak rozkładanie wachlarza – ta metoda ma zastosowanie przy bardzo określonych kształtach elementów, ale jest mało efektywna na skórze o nieregularnych brzegach i zwykle prowadzi do dużej ilości niewykorzystanej powierzchni. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że każda metoda o nazwie nawiązującej do kształtów czy ruchu (np. wachlarzowy, spiralny) nadaje się do każdej skóry – w praktyce zawsze liczy się maksymalne wykorzystanie materiału, a tylko spiralny rozkrój daje taką elastyczność przy rozkroju nieregularnych powierzchni. Dlatego znajomość praktycznych aspektów każdej metody jest kluczowa, żeby nie popełnić kosztownego błędu produkcyjnego.