Kwalifikacja: MOD.05 - Wytwarzanie obuwia

W praktyce obuwniczej łatwo się pomylić, bo dostępnych maszyn jest sporo, a ich zastosowanie bywa podobne na pierwszy rzut oka. Wiele osób automatycznie wybiera frezarkę, bo kojarzy się z obróbką krawędzi, jednak frezarka służy głównie do zdzierania lub wygładzania powierzchni, szczególnie spodu, a nie do precyzyjnego ścieniania krawędzi elementów cholewki. Frezowanie ma zupełnie inne zastosowanie – chodzi tam bardziej o wyrównanie lub nadanie struktury, niż o stopniowe zmniejszenie grubości brzegu. Z kolei ścieniarka wałkowa brzmi jak coś zbliżonego do ścieniarki cylindrycznej, ale jej konstrukcja i efekt pracy różnią się zasadniczo – wałek nie daje tej precyzji i równomierności, jakiej wymaga zawijanie krawędzi cholewki. Raczej stosuje się ją do innych rodzajów obróbki, np. do miękkich elementów albo cienkich skórek, gdzie nie jest potrzebne takie wyczucie na krawędzi. Dwojarka z nożem płaskim natomiast najbardziej nadaje się do rozdzielania lub cieniowania całej powierzchni materiału na zadanej grubości, a nie tylko krawędzi. Wiele osób myli te maszyny, bo nazwy są podobne i każda z nich coś „ścienia”, ale klucz tkwi w miejscu i precyzji działania – przy zawijaniu cholewek liczy się perfekcyjne ścienianie tylko na brzegu, aby materiał idealnie się układał podczas szycia czy klejenia. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej pomyłek bierze się z braku praktyki na warsztacie oraz z niesłusznego przekonania, że każda maszyna do skóry poradzi sobie z każdym zadaniem. Tymczasem w branży obuwniczej podział obowiązków między maszynami jest dość ścisły i warto o tym pamiętać – to oszczędza czas, nerwy i materiały.