Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

W praktyce obsługi form wtryskowych często można się spotkać z przekonaniem, że niemal każdy metalowy element wymaga smarowania, ale to nie do końca prawda. Gniazdo formujące, czyli ta część formy, która faktycznie nadaje kształt wypraskom, nie powinna być smarowana olejem – smar lub olej mogą przedostać się do tworzywa i spowodować defekty na powierzchni gotowego detalu, a nawet zanieczyszczenie całej serii produkcyjnej. Co więcej, standardy branżowe wręcz tego zakazują, uwzględniając czystość procesu i wysoką jakość wyprasek. Układ kanałów wlewowych również nie jest miejscem do smarowania, bo obecność oleju zakłóciłaby przepływ stopionego tworzywa i mogłaby nawet spowodować powstanie niejednorodnych wtrysków albo zatory w kanałach. Często wydaje się, że im więcej smaru, tym lepiej – to typowy błąd myślowy, bo nadmiar lub zastosowanie smaru nie tam, gdzie trzeba, prowadzi właśnie do pogorszenia jakości i szybszego zużycia formy. Podobnie jest z powierzchnią płyty ruchomej – jej wnętrze dotyka najczęściej albo konstrukcji korpusu, albo obejmuje różne elementy mechaniczne (np. wypychacze), które, jeśli wymagają smarowania, są smarowane punktowo, nie całą powierzchnią. W branży przyjęło się, że konserwacja dotyczy elementów narażonych na ruch i tarcie, a nie tych, które mają kontakt z tworzywem lub odpowiadają za jakość wypraski. Zatem bieżąca konserwacja, rozumiana jako smarowanie olejem, ogranicza się głównie do słupów prowadzących i czasem mechanizmu wypychaczy – to rozwiązanie sprawdzone, opisane w dokumentacjach i przyjęte jako dobra praktyka w utrzymaniu form wtryskowych. Zachowanie czystości tam, gdzie powstaje detal i prowadzenie regularnej, ale selektywnej konserwacji, pozwala realnie wydłużyć żywotność narzędzia.